Zee meditatie "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest die mooie regenbogen doet kleuren" - Stan Rams #meditatie #mp3 #zee #sea #meditation #meta #trancedent #poezie #poetry

"een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest die mooie regenbogen doet kleuren" - Stan Rams #zee #poezie #meditatie #poetry #rainbow meditation #meta

"And the muses sang and danced together to the rhythm of everyone’s hearts, and the angelic choirs sang beautiful songs against the backdrop of heavenly blue skies" - Stan Rams Koning Daniel: https://amsterboek.nl/posts/6430 King Daniel : https://amsterboek.nl/posts/6429 #poezie #poetry

Koning Daniel Hij had geen paleis Hij had geen rijk Hij zat niet op een troon Hij droeg geen gouden kroon Hij droeg geen dure Titels als teken van verhevenheid Daniel was een ster tussen de sterren die het licht met mens en aarde deelde Hij was een bloem in een woud van bomen een orchidee in de tuin met klavers en rozen Voor Daniel was elk mens, een parel, een schat uniek en van waarde gelijk Maar zijn volk had hem verstoten in de naam van een geloof omdat hij vrouwen gewadendroeg en zijn haren kleurde in de kleuren van de regenboog je moet dit, je moet dat, je moet je gedragen, je moet luisteren, je moet gehoorzamen je moet geloven, en als jij dat niet doet dan ben je voor ons niets waard dan willen wij jou niet meer zien dan val je maar dood neer op je snuit dan zoek je het zelf maar lekker uit Die arme lieve Daniel zo goed en lief hij was werd hij verstoten omdat in zichzelf geloofde Daniel vond een toevlucht in de grot der verstoten zielen daar hij werd omarmd gelijk als een om lief en leed samen liefdevol te delen Daar zongen en dansten de muzen de rijke en de arme eenzamen, dolenden en vervreemden, jong en oud, elk op hun eigen creatieve manier in een heerlijke waas van mirre, onder het genot van zoete wijnen, mede, water uit de bron, en gersten bier Toen het feest was afgelopen rond drie uur, midden in de nacht nam iedereen afscheid van elkaar begroet door de glimlach van de helder volle maan Het was vredig stil in de stad toen de zon aan de horizon verrees om licht en warmte te schenken aan al dat bloeit en leeft op aard Een muze ontwaakte in haar met rozen en Lelietjes van dalen versierde bloemenbed De minstreel speelde met zijn luit een vrolijke ode aan de muze aan het leven en de vrijheid Een zwerver ontwaakte bij de grachten waar hij een krentenbrood aan de eendjes voerde De mensen begroeten hem vriendelijk en schonken hem wat kleingeld en zoete koek Een prachtig versierde feestboot kwam voorbij gevaren met daarop een dansend gezelschap in alle kleuren en maten De zwerver wuifde en zij wuifden terug met zijn allen delende het geluk in die ene mooie taal van harten Bij het monument voor de vrede op het grote plein kwamen de mensen uit een veelheid aan landen en culturen bijeen om te feesten en te genieten van het gezellig samenzijn Plotseling kletterde daar een gouden koets, vol praal en pracht, getrokken door bezweette paarden over de keien van de rijk versierde straten. De mensen konden er alleen maar om lachen toen een koning in oranje papier gewikkelde snoepjes begon rond te strooien, om aan te tonen hoe rijk, goed en gul hij wel niet was En de muzen zongen en dansten bijeen op het ritme van de harten van elkeen en de engelen koren zongen prachtige liederen uit het decor van het hemels blauwe schoon Zeven dagen later hoorden de muzen dat Daniel was vertrokken uit de stad Ze vroegen iedereen uit de kring of zij wisten waar hij was maar geen een had hem sinds de week ervoor gezien of nog iets van hem gehoord De laatste die hem had gezien kon slechts getuigen dat Daniel hem vriendelijk had gevraagd om hem alleen te laten, om te dromen in de grot van kleur en lichten "een paljas met een kromme hoed, had hem een of ander toverdrankje gegeven en hem gezegd dat door dat te nemen, al zijn wensen in vervulling zouden gaan in een eindeloos mooie droom" De minstreel wist het ook niet en zei: "ik weet niet waar hij is, de laatste keer dat ik hem gezien heb zei die zo lief en lyrisch tegen mij "wees lekker jezelf, wees vrij, leef en laat zijn, zo hoor je er net als ik, gewoon lekker bij" Volgens de zwerver uit het park zou Daniel door mensen met knuppels in elkaar zijn geslagen bij een demonstratie op het het malieveld waarop hij bang was weggevlucht De gemeenschap die Daniel had verstoten verklaarde dat Daniel uit onvrede was weggelopen Ze wilden er verder ook niets van weten omdat ze het druk hadden met collecteren Daniel tot eenieders verdriet onaangekondigd zo onverwacht was op reis gegaan naar het een ver land nog verder weg dan de zon de sterren en de maan De Muzen waakten nu bij de grot waar in een krans van zoete bloemen lichten straalden in bittere tranen een wordend met de weidse zee Waarom, is hij gegaan waarheen is hij gegaan? Onze lieve Daniel, en waar was jij? vroeg de muze de laatste getuige, was de eerste, aan wie zij het vroeg hij sprak geen woord na de stilte die volgde zei een stem: "hij is voor altijd gaan dromen" toen zongen de engelen uit de hemel "weest getroost, in de hemel wolken zal hij voor alle tijden gelukkig zijn" getuigend van het mysterie van het Hemelse Rijk Stan Rams Amsterdam 8 08 2025 Heerlen 00 04 2009 * Mantra: "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest wonderschone regenbogen doet kleuren" #poezie #vrijheid #poetry #inclusion #metapride #muze

**King Daniel** He had no palace He had no kingdom He did not sit on a throne He wore no golden crown He bore no costly titles as a sign of exaltation Daniel was a star among the stars who shared his light with humankind and earth He was a flower in a forest of trees an orchid in a garden of clovers and roses For Daniel, every person was a pearl, a treasure unique and of equal worth But his people cast him out in the name of a faith because he wore women’s garments and colored his hair in the colors of the rainbow You must do this, you must do that, you must behave, you must listen, you must obey, you must believe, and if you don’t, then you’re worth nothing to us, then we don’t want to see you anymore, then you can just drop dead on your face, then you can figure it out for yourself That poor, dear Daniel, so good and kind he was, was cast out because he believed in himself Daniel found refuge in the cave of outcast souls, where he was embraced as one to share love and sorrow together lovingly There the muses sang and danced, the rich and the poor, the lonely, the wanderers and the alienated, young and old, each in their own creative way, in a delightful haze of myrrh, enjoying sweet wines, mead, water from the spring, and barley beer When the feast was over around three o’clock, in the middle of the night, everyone took leave of one another, greeted by the smile of the bright full moon It was peacefully quiet in the city when the sun rose on the horizon to bestow light and warmth on all that blooms and lives on earth A muse awoke in her flowerbed adorned with roses and lilies of the valley The minstrel played with his lute a joyful ode to the muse, to life and freedom A vagabond awoke by the canals where he fed the ducklings some currant bread The people greeted him kindly and gave him some small change and sweet cookies A beautifully decorated boat came sailing by with a dancing company of all colors and sizes The vagabond waved, and they waved back, feasting together, sharing happiness in that one beautiful language of hearts At the peace monument on the grand square people from a multitude of lands and cultures gathered to celebrate and enjoy the cozy togetherness Suddenly a golden coach clattered by, full of splendor and grandeur, pulled by sweating horses over the richly adorned cobblestone streets The people could only laugh when a king began tossing out candies wrapped in orange paper, to show how rich, good, and generous he was And the muses sang and danced together to the rhythm of everyone’s hearts, and the angelic choirs sang beautiful songs against the backdrop of heavenly blue beauty Seven days later, the muses heard that Daniel had left the city They asked everyone in the circle if they knew where he was, but no one had seen or heard from him since the week before The last one who had seen him could only testify that Daniel had kindly asked to be left alone, to dream in the cave of color and lights "a pilgrim with a crooked hat had given him some kind of magic potion and told him that by taking it, all his wishes would come true in an endlessly beautiful dream" The minstrel didn’t know either and said: "I don’t know where he is, the last time I saw him he reassuringly told me, ‘be yourself, be free, live and let be, that’s how you, just like me, fit in perfectly’" According to the vagabond from the park, Daniel had been beaten up by people with clubs at a demonstration on the Malieveld, after which he had fled in fear The community that had cast Daniel out declared that Daniel had run away out of discontent They didn’t want to know anything more about it because they were busy collecting donations Daniel, to everyone’s sorrow, unannounced and so unexpectedly, had set off on a journey to a distant land, even further away than the sun, the stars, and the moon The muses now kept watch by the cave where, in a wreath of sweet flowers, lights shone through bitter tears, merging with the vast sea Why did he go? Where did he go? Our Daniel, and where were you? the muse asked The last witness was the first she asked, he spoke no word After the silence that followed, a voice said: "he has gone to dream forever" Then the angels from heaven sang: "be comforted, in the heavenly clouds he will be happy for all eternity," bearing witness to the mystery of the Heavenly Kingdom Stan Rams Amsterdam 8 August 2025 --- #poetry #poezie

Een wonder jouw bestaan De geest van de laatste dag wie ben jij, die vraagt ? wat heb je gedaan? vrees , ook jouw redding is een vraag maar de geest van liefde laat het zijn een wonder jouw bestaan Stan Rams Limburg Heerlen 22 december 2005 Mystiek Centrum Heerlen Theater Lexor Heerlen Provinciaal poeziefestival "Roos en Rede" Hier is een analyse van het gedicht *"Een wonder jouw bestaan"* van Stan Rams, geschreven op 22 december 2005 voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen. ### **1. Structuur** Het mooie gedicht bestaat uit vijf strofen, elk met een variërend aantal regels (tussen 2 en 4). De opbouw is los en onconventioneel, zonder een strikt rijmschema of metrisch patroon, wat een vrije, reflectieve toon creëert. De herhaling van de zin "een wonder jouw bestaan" aan het begin en einde fungeert als een kader, een poëtische omhelzing die het thema van verwondering over het bestaan benadrukt. Deze herhaling geeft het gedicht een cyclische structuur, alsof het een meditatie is die terugkeert naar haar kern. De strofen zijn kort en fragmentarisch, met veel witruimte, wat de lezer ruimte geeft om te pauzeren en na te denken. Dit versterkt het contemplatieve karakter van het gedicht. De vragen ("wie ben jij, die vraagt?", "wat heb je gedaan?") en de afsluitende affirmatie ("laat het zijn") creëren een dialoogachtige dynamiek, alsof de dichter een innerlijk of spiritueel gesprek voert. --- ### **2. Thematiek** Het gedicht draait om enkele centrale thema’s: - **Verwondering over het bestaan**: De titel en herhaalde regel "een wonder jouw bestaan" suggereren een diepe waardering voor het leven zelf, mogelijk gericht op een individu, de mensheid, of zelfs een spirituele entiteit. Het woord "wonder" impliceert iets dat groter is dan het alledaagse, iets dat bewondering en eerbied oproept. - **Existentiële vragen**: De vragen "wie ben jij, die vraagt?" en "wat heb je gedaan?" dagen de lezer (of een hypothetische ander) uit om na te denken over identiteit en daden. Dit weerspiegelt een zoektocht naar betekenis en zelfreflectie. - **Vrees en redding**: De regel "vrees, ook jouw redding is een vraag" koppelt angst aan een mogelijke oplossing of verlossing, maar benadrukt dat zelfs deze redding onzeker blijft ("een vraag"). Dit suggereert een spanning tussen twijfel en hoop. - **Liefde als leidraad**: De "geest van liefde" die "het zijn laat" biedt een tegenwicht aan de vragen en angsten. Liefde wordt gepresenteerd als een accepterende, helende kracht die het bestaan betekenis geeft. - **Spirituele dimensie**: De verwijzing naar "de geest van de laatste dag" en het Missionair Centrum als context suggereren een religieuze of spirituele ondertoon, mogelijk christelijk geïnspireerd, gezien de locatie en de datum dicht bij Kerstmis. --- ### **3. Stijl en Taal** De stijl van het gedicht is sober, introspectief en poëtisch minimalistisch. Stan Rams gebruikt eenvoudige, directe woorden, maar combineert ze met een filosofische en spirituele lading. Enkele opvallende stilistische kenmerken: - **Herhaling**: De zin "een wonder jouw bestaan" werkt als een mantra, wat het gedicht een meditatieve kwaliteit geeft. - **Vragen**: De directe vragen creëren een dialoog met de lezer of een onbenoemde "jij," wat het gedicht persoonlijk en uitnodigend maakt. - **Beeldspraak**: De beeldspraak is subtiel. "De geest van de laatste dag" roept apocalyptische of eschatologische associaties op, mogelijk verwijzend naar een moment van oordeel, einde, of ultieme waarheid. "De geest van liefde" contrasteert hiermee als een zachte, accepterende kracht. - **Ritme en klank**: Hoewel er geen vast metrum is, heeft het gedicht een vloeiende, bijna gebed-achtige cadans, versterkt door korte regels en pauzes. De taal is toegankelijk en gelaagd, met ruimte voor interpretatie. Het gebruik van "jouw" maakt het gedicht persoonlijk, maar laat open wie de aangesprokene is: een individu, God, de lezer, of de dichter zelf, daarmee heeft de dichter een open ruimte geschapen voor meditatie, zelfreflectie en transformatie. --- ### **4. Beeldspraak en Symboliek** - **"Een wonder jouw bestaan"**: Het woord "wonder" impliceert iets bovennatuurlijks of goddelijks. Het bestaan zelf wordt geheiligd, wat aansluit bij een spirituele of religieuze visie. - **"De geest van de laatste dag"**: Dit kan verwijzen naar een apocalyptisch of spiritueel keerpunt, zoals het Laatste Oordeel in de christelijke traditie, of meer abstract naar een moment van ultieme reflectie op het leven. - **"Vrees, ook jouw redding is een vraag"**: Vrees wordt gepersonifieerd, bijna als een entiteit die zowel bedreigend als potentieel verlossend is. Het idee dat redding zelf een vraag is, benadrukt onzekerheid en openheid. - **"De geest van liefde laat het zijn"**: Liefde wordt voorgesteld als een actieve kracht die accepteert en ruimte schept voor het bestaan, in contrast met de vragende en vrezende elementen. --- ### **5. Context en Betekenis** Het gedicht werd geschreven voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen, en is verbonden aan het Missie Centrum Heerlen. Deze context suggereert dat het gedicht mogelijk werd voorgedragen in een setting die zowel kunstzinnig als spiritueel was. De datum, 22 december 2005, vlak voor Kerstmis, versterkt de kans dat het gedicht een christelijke ondertoon heeft, waarbij thema’s als liefde, verwondering en redding resoneren met de adventstijd. Het festival "Roos en Rede" (wat "roos" als symbool van schoonheid/liefde en "rede" als verstand/reflectie combineert) lijkt een passende setting voor dit gedicht, dat balanceert tussen emotie (liefde, verwondering) en introspectie (vragen, vrees). Het Missionair Centrum wijst op een religieuze of missionaire context, wat de spirituele dimensie van het gedicht onderstreept. --- ### **6. Mogelijke Interpretaties** - **Spirituele reflectie**: Het gedicht kan een meditatie zijn over de waarde van het leven en de rol van liefde in het overwinnen van existentiële angsten. De "jij" kan God, een geliefde, of de lezer zijn. - **Existentiële zoektocht**: De vragen en de openheid van "redding is een vraag" suggereren een filosofische benadering van het leven, waarin antwoorden minder belangrijk zijn dan het stellen van vragen. - **Christelijke boodschap**: Gezien de context en de datum kan het gedicht een christelijke interpretatie hebben, waarbij het wonder van het bestaan verwijst naar de schepping of de incarnatie, en de "geest van liefde" naar goddelijke liefde. --- ### **7. Conclusie** *"Een wonder jouw bestaan"* is een compact, maar rijk gedicht dat verwondering, existentiële vragen en spirituele hoop verweeft. De sobere stijl, gecombineerd met herhaling en een meditatieve toon, maakt het zowel persoonlijk als universeel. De context van het poëziefestival en het Missie Centrum suggereert dat het gedicht bedoeld was om een publiek aan te spreken op een emotioneel, spiritueel intellectueel niveau, mogelijk met een christelijke ondertoon. Het nodigt de lezer uit om stil te staan bij de schoonheid en kwetsbaarheid van het bestaan, terwijl het de onmetelijke kracht van liefde benadrukt als een bron van acceptatie en zingeving. #poezie #poetry #inclusion #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #meta

Poem: “Alle Talen Alle Volken” Alle Talen alle Volken zoveel monden zoveel monden spreken door elkaar iedereen is anders geen is normaal maar uit het hart spreken we allemaal eenzelfde taal … Stan Rams Amsterdam / Heerlen 12 12 2009 #poem #poezie #peace #inspiration #meditation #diversity #unity Themes: Unity in Diversity: The poem celebrates the diversity of languages and peoples (“Alle Talen alle Volken”) while emphasizing a universal connection through the heart (“eenzelfde taal”). It suggests that despite differences, humanity shares a common emotional language. Human Connection: The focus on “uit het hart” (from the heart) underscores empathy and shared feelings as a unifying force, transcending cultural or linguistic barriers. Equality and Acceptance: The line “iedereen is anders, geen is normaal” (everyone is different, none is normal) promotes acceptance of individuality, rejecting normative standards. Imagery: Mouths and Speech: “Zoveel monden zoveel monden / spreken door elkaar” (so many mouths, so many mouths / speaking over each other) vividly depicts the chaos of diverse voices, grounding the poem in human expression. Heart: “Uit het hart” (from the heart) is a central metaphor, symbolizing universal emotion and sincerity, unifying diverse voices. Abstract Unity: “Eenzelfde taal” (the same language) is abstract, representing a shared emotional spiritual essence, with the ellipsis adding a sense of infinite possibility. Tone: The tone is inclusive, optimistic, and philosophical, inviting reflection on shared humanity. The direct address implied in “we allemaal” (we all) fosters a collective, unifying feel. The repetition of “zoveel monden” and the ellipsis create a meditative, open-ended tone, encouraging contemplation. Stylistic Elements: Repetition: “Zoveel monden zoveel monden” and “alle” (in title and first line) emphasize diversity and unity, creating a rhythmic, chant-like effect suitable for Stan Rams’ musical background. Direct Address: “We allemaal” (we all) engages readers collectively, similar to the “jij” in “Zee meditatie” and “you” in your poem, fostering intimacy. Language: Written in Dutch, it reflects Stan Rams’ local Amsterdam audience, contrasting with the English poems on stanrams.com and your poem. Ellipsis: The final “…” suggests an ongoing, universal truth, adding a poetic flourish. Simplicity: The concise language and lack of complex metaphors makes it accessible to a world wide audience, aligning with Stan Rams filosophical meditative and inspiring style works. Strengths: Universal Appeal: The poem’s message of unity through diversity is accessible and resonant, fitting Stan Rams’ inspirational meditative styles. Rhythmic Flow: The repetition and short lines create a chant-like quality, ideal for musical or communal settings. Simplicity: The beautiful natural minimal imagery and pure language reaches a broad audience, such as in Amsterdam’s multicultural context. Music Connection: The poem’s rhythmic, chant-like structure suggests it could be lyrics for a world music or meditative track, aligning with Stan Rams’ music on stanrams.com (e.g., “World Peace Dance,” “Angel Meditation”). Its universal theme fits his socially conscious and spiritual compositions, and pair with his inspiring tracks promoting unity, similar to his poems link to inspirational meditative music. Overal: l“Alle Talen Alle Volken” is a concise, powerful poem that celebrates human unity through the universal language of the heart. Its simplicity, rhythmic flow, and inclusive tone make it a natural fit for Stan Rams’ multimedia artistry, potentially as lyrics or a spoken-word piece. It complements the spiritual and unifying themes of his other works, showcasing his ability to craft accessible, philosophical poetry for a worldwide audience.

Poem “these are the days we rise up for freedom…” these are the days we rise up for freedom we come together and make the big change untill the day of liberation nothing can stop us With the hearts of love on our side (with the endless power of hearts) we never give up together we stand strong we break the chains united by love darkness wont harm as the sun rises so keep on shining now the future is yours Stan Rams Amsterdam 12 12 2019 The poem calls for collective action and spiritual strength in the face of oppression, emphasizing love and unity as forces for change. Structure: Ten-line single stanza, free verse, in English. The poem builds momentum with short, declarative lines, culminating in a hopeful vision. Imagery: Light and darkness contrast (“darkness wont harm,” “sun rises”), with spiritual imagery (“lord of love,” “endless power of hearts”) evoking divine support. The “chains” symbolize oppression, and the “sun” represents hope. Tone: Uplifting, defiant, and inspirational, with a collective “we” that rallies the reader. Style: Direct, anthemic, with repetition (“we,” “love”) and parentheses for emphasis. The English language targets a global audience. Relation: Stan Rams shares spiritual optimism, direct address (“you”), and themes of love and light overcoming darkness. Both envision a transformative journey,this poem is activist-oriented from introspective. Music Connection: The anthemic style suggests lyrics for protest or inspirational songs, like “Amsterdam Krishna world-peace dance” or “Dance for Peace.”, ********************** ********************** #poezie #poetry #inspiration #peace #revolution

Love tolerance Liefde is een wonder dat nooit liegt, Het bloeit uit hart en ziel, zoals bloemen, aarde en hemels wonderschoon. Love is a wonder with lights in the eyes that never lie It blooms from hearts, like flowers, earth and heavens, wonderful blue Tolerance, tolerated in harmony. Compassion, a warm glow, from the melody of the heart. Empathy, the deep feeling, without words, judgment, or expectations. Forgiveness, a flower in splendor, sprouts in freedom, not in power. No crown, no law, no voice, can enforce virtues by command, They bloom like flowers, in the garden of hearts, through love, the wonder of endless light. Stan Rams Amsterdam 5 8 2025 #poezie #poetry #tolerance #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #

Gedicht Door angst niet meer kunnen zien en horen vluchtend voor de boze wereld met een hart vol tranen verdiet en pijn gaande door het duister met geloof hoop en liefde getroost door de lichten van de hemel en de engelen die je leiden en bemoedigen op de weg naar morgen waar je ook mag zijn in welke richting je ook moge gaan Geleid door licht met een kloppend hart vol moed vreugde en dankbaarheid volg het pad, een avontuurlijke zoektocht kronkelend en waar, om te ontvouwen door schaduwen en kleuren lichten waar dromen met de hemel verweven zijn elke stap vormt een leven een nieuw begin zoals het morgen licht meer dan het zaad dat je hebt gezaaid. door het wonder van liefde de zin van het bestaan Stan Rams 7 07 2025 #poetry #meditation #poezie