ELEKTRISCHE AUTO'S.
Batterijen slaan elektriciteit op die wordt geproduceerd, vooral via steenkool, uranium, natuurlijke centrales of dieselgeneratoren.
De elektriciteit komt van elektriciteitscentrales en velen daarvan verbranden bomen steenkool of gas.
De brandgevaarlijke onduurzame en peperdure batterijen, maar ook alle windmolens en zonnepanelen zijn erg belastend voor de natuur het klimaat.
Een accu van elektrische auto weegt 450 kg, bevat 11 kg lithium, 27 kg nikkel, 20 kg mangaan, 14 kg kobalt, 90 kg koper en 180 kg aluminium, staal en kunststof. Er zitten meer dan 6000 individuele schadelijke en explosief brandbare lithium-ioncellen in.
Om elke BEV-batterij te maken, moet je 11.000 kg zout verwerken voor lithium, 15.000 kg kobaltmineraal, 2,270 kg hars voor nikkel en 11.000 kg kopermineraal.
Voor één batterij moet men 225.000 kilo grond halen.
Het grootste probleem met zonnesystemen zijn de chemicaliën die worden gebruikt om silicaat om te zetten in het grind dat voor de panelen
Om voldoende silicium te produceren moet het behandeld worden met chloride, zwavelzuur, fluoride, trichloorethaan en aceton, en dat is allemaal slecht v het klimaat en daarnaast zijn ook gallium, arsenide, koper-indiaan-galiumdiselenuride en cadmiumtelluride nodig, die ook zeer giftig zijn voor flora en fauna.
Siliconenstof is een gevaar voor werknemers en tegels kunnen niet gerecycled worden.
Windmolens zijn erg duur, onduurzaam en oorzaak van de milieuvernietiging.
Elke windmolen weegt 1.688 ton (overeenkomend met het gewicht van 23 huizen) en bevat 1300 ton beton, 295 ton staal, 48 ton ijzer, 24 ton glasvezel en zeldzame landen die moeilijk te verkrijgen zijn Neodymium, Praseodymium en Dyprosium.
Elk van de drie schoppen weegt 40.000 kg en heeft een levensduur van 15 tot 20 jaar, waarna ze vervangen moeten worden. We kunnen gebruikte rotorbladen niet recyclen.
Deze technologieën kunnen zeker hun plaats krijgen, maar we moeten verder kijken dan de mythe van vrijheid van uitstoot. Going Green lijkt misschien een utopisch ideaal, maar als je op een realistische en onpartijdige manier naar de verborgen en ingebedde kosten kijkt, zul je zien dat “alles wat men groen noemt veel meer schade aanricht aan het milieu op aarde.
ELEKTRISCHE AUTO'S.
Batterijen slaan elektriciteit op die wordt geproduceerd, vooral via steenkool, uranium, natuurlijke centrales of dieselgeneratoren.
De elektriciteit komt van elektriciteitscentrales en velen daarvan verbranden bomen steenkool of gas.
De brandgevaarlijke onduurzame en peperdure batterijen, maar ook alle windmolens en zonnepanelen zijn erg belastend voor de natuur het klimaat.
Een accu van elektrische auto weegt 450 kg, bevat 11 kg lithium, 27 kg nikkel, 20 kg mangaan, 14 kg kobalt, 90 kg koper en 180 kg aluminium, staal en kunststof. Er zitten meer dan 6000 individuele schadelijke en explosief brandbare lithium-ioncellen in.
Om elke BEV-batterij te maken, moet je 11.000 kg zout verwerken voor lithium, 15.000 kg kobaltmineraal, 2,270 kg hars voor nikkel en 11.000 kg kopermineraal.
Voor één batterij moet men 225.000 kilo grond halen.
Het grootste probleem met zonnesystemen zijn de chemicaliën die worden gebruikt om silicaat om te zetten in het grind dat voor de panelen
Om voldoende silicium te produceren moet het behandeld worden met chloride, zwavelzuur, fluoride, trichloorethaan en aceton, en dat is allemaal slecht v het klimaat en daarnaast zijn ook gallium, arsenide, koper-indiaan-galiumdiselenuride en cadmiumtelluride nodig, die ook zeer giftig zijn voor flora en fauna.
Siliconenstof is een gevaar voor werknemers en tegels kunnen niet gerecycled worden.
Windmolens zijn erg duur, onduurzaam en oorzaak van de milieuvernietiging.
Elke windmolen weegt 1.688 ton (overeenkomend met het gewicht van 23 huizen) en bevat 1300 ton beton, 295 ton staal, 48 ton ijzer, 24 ton glasvezel en zeldzame landen die moeilijk te verkrijgen zijn Neodymium, Praseodymium en Dyprosium.
Elk van de drie schoppen weegt 40.000 kg en heeft een levensduur van 15 tot 20 jaar, waarna ze vervangen moeten worden. We kunnen gebruikte rotorbladen niet recyclen.
Deze technologieën kunnen zeker hun plaats krijgen, maar we moeten verder kijken dan de mythe van vrijheid van uitstoot. Going Green lijkt misschien een utopisch ideaal, maar als je op een realistische en onpartijdige manier naar de verborgen en ingebedde kosten kijkt, zul je zien dat “alles wat men groen noemt veel meer schade aanricht aan het milieu op aarde.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek