Grachten Wens De nachten aan de lieve grachten voelen als een eindeloze droom die doorgaat in het nieuwe morgen licht de warme kleuren van de brug omhelzen de fonkelende golfjes van het water alles is zo schoon en rein, betoverend eendjes kwetteren hun odes aan hemel lief en de vrijheid het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee maan en sterren strelen het dansend grachten water waar vissen dromen van de zoete zee in de verte huilt een kind zo lief en zoet in slaap word gewiegd om als een schaap in wollen wolken te dromen zie daar boven is een wonder een ster van oh zo ver gekomen strijkt neer om de wereld te bekoren wat kan ik anders wensen dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede Stan Rams Amsterdam 20 08 2025

Grachten Wens De nachten aan de lieve grachten voelen als een eindeloze droom die doorgaat in het nieuwe morgen licht de warme kleuren van de brug omhelzen de fonkelende golfjes van het water alles is zo schoon en rein, betoverend eendjes kwetteren hun odes aan hemel lief en de vrijheid het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee maan en sterren strelen het dansend grachten water waar vissen dromen van de zoete zee in de verte huilt een kind zo lief en zoet in slaap word gewiegd om als een schaap in wollen wolken te dromen zie daar boven is een wonder een ster van oh zo ver gekomen strijkt neer om de wereld te bekoren wat kan ik anders wensen dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede Stan Rams Amsterdam 20 08 2025

Je bent uitgenodigd bij Hostinger! Ontvang 20% extra korting Hostinger web hosting is voordelig en zeer goed https://hostinger.nl?REFERRALCODE=1STANRAMS82 Gratis domein- en website migratie Snelle installatie, eenvoudig te schalen Volledig beheerd onderhoud voor WooCommerce 24/7 klantenondersteuning Vanaf € 2,99/maand + 2 extra maanden #host #hosting

Koning Daniel Hij had geen paleis Hij had geen rijk Hij zat niet op een troon Hij droeg geen gouden kroon Hij droeg geen dure Titels als teken van verhevenheid Daniel was een ster tussen de sterren die het licht met mens en aarde deelde Hij was een bloem in een woud van bomen een orchidee in de tuin met klavers en rozen Voor Daniel was elk mens, een parel, een schat uniek en van waarde gelijk Maar zijn volk had hem verstoten in de naam van een geloof omdat hij vrouwen gewadendroeg en zijn haren kleurde in de kleuren van de regenboog je moet dit, je moet dat, je moet je gedragen, je moet luisteren, je moet gehoorzamen je moet geloven, en als jij dat niet doet dan ben je voor ons niets waard dan willen wij jou niet meer zien dan val je maar dood neer op je snuit dan zoek je het zelf maar lekker uit Die arme lieve Daniel zo goed en lief hij was werd hij verstoten omdat in zichzelf geloofde Daniel vond een toevlucht in de grot der verstoten zielen daar hij werd omarmd gelijk als een om lief en leed samen liefdevol te delen Daar zongen en dansten de muzen de rijke en de arme eenzamen, dolenden en vervreemden, jong en oud, elk op hun eigen creatieve manier in een heerlijke waas van mirre, onder het genot van zoete wijnen, mede, water uit de bron, en gersten bier Toen het feest was afgelopen rond drie uur, midden in de nacht nam iedereen afscheid van elkaar begroet door de glimlach van de helder volle maan Het was vredig stil in de stad toen de zon aan de horizon verrees om licht en warmte te schenken aan al dat bloeit en leeft op aard Een muze ontwaakte in haar met rozen en Lelietjes van dalen versierde bloemenbed De minstreel speelde met zijn luit een vrolijke ode aan de muze aan het leven en de vrijheid Een zwerver ontwaakte bij de grachten waar hij een krentenbrood aan de eendjes voerde De mensen begroeten hem vriendelijk en schonken hem wat kleingeld en zoete koek Een prachtig versierde feestboot kwam voorbij gevaren met daarop een dansend gezelschap in alle kleuren en maten De zwerver wuifde en zij wuifden terug met zijn allen delende het geluk in die ene mooie taal van harten Bij het monument voor de vrede op het grote plein kwamen de mensen uit een veelheid aan landen en culturen bijeen om te feesten en te genieten van het gezellig samenzijn Plotseling kletterde daar een gouden koets, vol praal en pracht, getrokken door bezweette paarden over de keien van de rijk versierde straten. De mensen konden er alleen maar om lachen toen een koning in oranje papier gewikkelde snoepjes begon rond te strooien, om aan te tonen hoe rijk, goed en gul hij wel niet was En de muzen zongen en dansten bijeen op het ritme van de harten van elkeen en de engelen koren zongen prachtige liederen uit het decor van het hemels blauwe schoon Zeven dagen later hoorden de muzen dat Daniel was vertrokken uit de stad Ze vroegen iedereen uit de kring of zij wisten waar hij was maar geen een had hem sinds de week ervoor gezien of nog iets van hem gehoord De laatste die hem had gezien kon slechts getuigen dat Daniel hem vriendelijk had gevraagd om hem alleen te laten, om te dromen in de grot van kleur en lichten "een paljas met een kromme hoed, had hem een of ander toverdrankje gegeven en hem gezegd dat door dat te nemen, al zijn wensen in vervulling zouden gaan in een eindeloos mooie droom" De minstreel wist het ook niet en zei: "ik weet niet waar hij is, de laatste keer dat ik hem gezien heb zei die zo lief en lyrisch tegen mij "wees lekker jezelf, wees vrij, leef en laat zijn, zo hoor je er net als ik, gewoon lekker bij" Volgens de zwerver uit het park zou Daniel door mensen met knuppels in elkaar zijn geslagen bij een demonstratie op het het malieveld waarop hij bang was weggevlucht De gemeenschap die Daniel had verstoten verklaarde dat Daniel uit onvrede was weggelopen Ze wilden er verder ook niets van weten omdat ze het druk hadden met collecteren Daniel tot eenieders verdriet onaangekondigd zo onverwacht was op reis gegaan naar het een ver land nog verder weg dan de zon de sterren en de maan De Muzen waakten nu bij de grot waar in een krans van zoete bloemen lichten straalden in bittere tranen een wordend met de weidse zee Waarom, is hij gegaan waarheen is hij gegaan? Onze lieve Daniel, en waar was jij? vroeg de muze de laatste getuige, was de eerste, aan wie zij het vroeg hij sprak geen woord na de stilte die volgde zei een stem: "hij is voor altijd gaan dromen" toen zongen de engelen uit de hemel "weest getroost, in de hemel wolken zal hij voor alle tijden gelukkig zijn" getuigend van het mysterie van het Hemelse Rijk Stan Rams Amsterdam 8 08 2025 Heerlen 00 04 2009 * Mantra: "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest wonderschone regenbogen doet kleuren" #poezie #vrijheid #poetry #inclusion #metapride #muze

https://www.amsterdam.nl/contact/adressen-openingstijden-stadsloketten/stadsloket-noord/ Stadsloket Noord Buikslotermeerplein 2000 1025 XL Amsterdam Openingstijden De Stadsloketten zijn maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur open. Donderdag van 09.00 tot 20.00 uur. Openingstijden op de feestdagen

https://npo.nl/start/video/npo-doc-de-verkrotte-droom De verkrotte droom Do 1 mei•1u 2m• Wat als je huis geen thuis meer is, maar een bureaucratische nachtmerrie? De bewoners in de Amsterdamse Van der Pekbuurt vechten voor een eerlijke en duurzame renovatie van hun geliefde arbeiderswijk. De huizen piepen en kraken, schimmel tiert welig en het is voor de bewoners bij achterstallig onderhoud nauwelijks mogelijk om iets gedaan te krijgen. Kostenbesparingen krijgen voorrang, waardoor de renovatieplannen steeds verder worden uitgekleed. Lukt het de Van der Pekkers om een eerlijke en duurzame renovatie af te dwingen? De Van der Pekbuurt in Noord is ‘een verkrotte droom’ volgens de documentaire van de tweelingzussen Femke en Ilse van Velzen, die donderdag op NPO2 wordt uitgezonden. Kwetsbare huurders worden van het kastje naar de muur gestuurd. Amsterdam moet zich schamen!” roept een bewoner van de Van der Pekbuurt door de bioscoopzaal in filmhuis FC Hyena. Met pijn in zijn buik heeft hij zojuist in de documentaire De verkrotte droom gezien hoe de huurders in zijn buurt in Amsterdam-Noord erbij zitten. Zijn voor een kapitaal van Ymere overgenomen koopwoning is pico bello, zegt hij, en een wereld van verschil met de schimmelproblemen, tocht en lekkages bij de huurders van de woningcorporatie. Regisseur Femke van Velzen (44) verhuisde zeven jaar geleden naar de buurt en ook zij herkent het wrange contrast met de huurwoningen. Haar koopappartement is compleet gerenoveerd met een nieuwe fundering, een nieuwe trap en goede isolatie. “Dus het kan gewoon.” Met haar tweelingzus Ilse maakte ze een documentaire over de Van der Pekbuurt en die wordt donderdag uitgezonden op NPO2. De zussen produceren en regisseren al sinds 2002 documentaires en het aankaarten van onrecht is daarbij hun motor, zeggen ze. Maar waar ze eerder vooral filmden in Afrika, vonden ze hun brandstof dit keer dicht bij huis in Amsterdam-Noord. “Als huurder ben je een speelbal en mag je blij zijn dat je een woning hebt.” Slechte cijfers op school Hun film begint met prachtige dronebeelden van het ruim honderd jaar oude tuindorp. De buurt was de droom van architect Jan Ernst Van der Pek (1865-1919) en zijn vrouw, de sociaal bewogen volkshuisvestingspionier Louise Went (1865-1951), die in de film wordt opgevoerd als verteller van het verhaal over de buurt. En over de achterliggende idealen, waar het woningcorporaties als Ymere toch ook om begonnen is. Maar de droom is verkrot omdat het onderhoud al tientallen jaren op de lange baan wordt geschoven in afwachting van steeds weer nieuwe sloop- en renovatieplannen. In de film wordt pijnlijk duidelijk wat dat betekent voor de bewoners. Kinderen worden duizelig en met hoofdpijn wakker, mogelijk als gevolg van de hardnekkige schimmel in hun slaapkamers. De kinderen van huurder Angel halen op school ineens slechte cijfers wanneer ze in plaats van de beloofde twee weken maandenlang moeten uitwijken naar een wisselwoning. Aan het verkeerde adres Bij een gesprek over de film in FC Hyena belooft Ymeredirecteur Erik Gerritsen beterschap. Hij staat nu drieënhalf jaar aan het hoofd van Ymere, zegt hij, en hij is ‘op een macabere manier’ blij met de film. “De documentaire maakt aanschouwelijk wat de problemen zijn en die kunnen we gebruiken om ze op te lossen,” zegt hij. “Wat in dertig of veertig jaar verkeerd is gegaan, kan ik niet in drie jaar veranderen.” Met zijn sympathie voor de Van der Pekbuurt zit het wel snor, zegt Gerritsen. Zowel in de film als in FC Hyena vertelt hij dat de buurt op zijn route ligt naar het werk. Dus hij fietst er elke dag doorheen. “Er gaat ook heel veel goed.” Maar dat de problemen sinds het maken van de film levensgroot zijn gebleven, blijkt wel uit filmpjes die Van Velzen doorgestuurd heeft gekregen van een huurder. Voor de documentaire werden haar muren gefilmd, zwart van de schimmel. Zelf wilde ze niet in beeld. Een filmpje laat zien hoe het regenwater tijdens een stormachtige bui in juli door het plafond naar beneden gutste. Eenmaal aan de telefoon met haar huisbaas, kreeg ze te horen dat ze bij Ymere aan het verkeerde adres was. In een opgenomen telefoongesprek werd ze doorverwezen naar een aannemer die voor de woningcorporatie de daken onderhoudt. In februari belde ze opnieuw omdat de cv-ketel kuren begon te krijgen. Ook toen kon ze niet bij Ymere terecht, maar bij het bedrijf dat voor de woningcorporatie het ketelonderhoud doet. Een oplossing bleef uit. Tijdens een volgend telefoontje in april had de cv de geest gegeven en zat haar gezin met vijf kinderen dagenlang zonder warm water. Dat Ymere niet zelf het onderhoud doet in de door de corporatie verhuurde woningen speelt een centrale rol in de film. Huurdersvertegenwoordiger Bert Müssig karakteriseert Ymere als ‘een spinnenkop die niet meer weet wat zijn tentakels doen.’ De woningcorporatie heeft het werk uitbesteed aan zogeheten co-makers. Van Velzen spreekt van een ‘uitbestedingencircus’. “Continu dat afschuiven.” Huurders worden volgens haar van het kastje naar de muur gestuurd en het is lastig iets gedaan te krijgen. “Als huurder heb je geen de-klant-is-koningrelatie met zo’n co-maker.” In een reactie erkent een woordvoerder van Ymere dat het bij de huurder uit de filmpjes niet goed is gegaan en dat de woningcorporatie daar met de co-maker over in gesprek gaat. Het dak is gerepareerd en de cv-ketel is vernieuwd, maar dat heeft allemaal veel te lang geduurd, zegt hij. “We kunnen huurders niet zo achterlaten, zonder warm water.” Trauma’s en hoop Het tekent Van Velzen dat ze ook na het afronden van de film betrokken blijft bij de huurders. Vorige week ging ze nog mee naar een gesprek met Ymere. “Ik trek aan de bel omdat ze er zelf niet doorheen komen.” In februari mailde ze Ymeredirecteur Gerritsen persoonlijk over de haperende cv bij het gezin. “Binnen een halve minuut had ik een reactie.” De tweelingzussen beperken zich dus niet tot het registreren of het duiden van de situatie die zich afspeelt voor hun lens. “Zo zitten wij niet in de race,” zegt Femke. Ze zijn atypische filmmakers, zegt Ilse. Ilse van Velzen, in het geval van deze film de producent, vertelt over verschillende films die de zussen in Afrika maakten en waar ze het ook nooit lieten bij het draaien van een documentaire. Een mobiele bioscoop met door hen getrainde operators trok door Congo om van dorp tot dorp hun film te vertonen over de verkrachtingen die tijdens burgeroorlogen werden ingezet als oorlogswapen. Zo werd laagdrempelig de boodschap verspreid dat het geen pas geeft om de slachtoffers met de nek aan te kijken. “Het is niet hun schuld.” “Wat daar kan, kan hier ook,” zegt Ilse van Velzen. Ook hier is het de bedoeling om bewoners van vergelijkbare wijken op te zoeken in hun eigen omgeving en daar de film te vertonen. Of misschien komt het tot een digitaal platform waar huurders zelfgemaakte filmpjes kunnen uploaden. “Film is een fijn middel om het gesprek aan te gaan over pijnlijke problemen, zoals het verdwijnen van de menselijke maat in de volkshuisvesting,” zegt Femke van Velzen. Een eerste vertoning in de Van der Pekbuurt draaide alvast uit op een emotionele bijeenkomst. Bewoners kwamen hun trauma’s onder ogen, zegt Femke van Velzen. “Ze zitten al jaren in de shit.” Tegelijk biedt de film hoop, omdat die laat zien hoe het protest op gang komt vanuit de buurt, die eerder wist te voorkomen dat de woningen werden gesloopt. “Zo’n gevoel van: met elkaar kun je veel bereiken. Het is hard werken, maar dat is de enige manier.” Spannend is het wel, zo’n film maken over de buurt waar je woont. “In je eigen achtertuin.” De zussen zijn er drie jaar mee bezig geweest. “De gemeente vroeg nog waarom zij geen rol heeft in de film.” Maar juist dat typeert de bestuurlijke onmacht in de buurt, volgens Ilse van Velzen. “Zij was niet aanwezig.” NPO Doc: De verkrotte droom, NPO2, donderdag 1 mei, 22.20 uur. Verzonden vanuit Outlook voor iOS

De Gruweldaden Van De Amsterdamse Seriemoordenaar - Sjonnie W. Hij werd geboren als Sjonny Spaan. Hij had een Duitse vader en een Nederlandse moeder. Op tweejarige leeftijd verhuist hij met zijn moeder naar Amsterdam. Zijn moeder is daarna nog twee keer getrouwd geweest. Hij werd veroordeeld voor brandstichting en kwam op een internaat in Amersfoort terecht. Op school ging het niet goed. Hij ging aan de slag als huisschilder en dakdekker. Hij had een eigen bedrijf maar dat ging failliet. #Amsterdam #kadoelen Sjonny W. kreeg bijna 20 jaar plus tbs voor het doden en dumpen van niet één maar drie vrouwen na seks In een spectaculair arrest heeft het gerechtshof de Amsterdamse huisschilder Sjonny W. (48) woensdag veroordeeld tot 19 jaar en 11 maanden plus tbs voor het doden en dumpen van drie vrouwen. Het gaat om de Roemeense prostituee Mirela Mos (30) in 2004, prostituee Monique Roossien (26) in 2003 én de in 2017 verdwenen Sabrina Oosterbeek (30) https://www.parool.nl/amsterdam/sjonny-w-krijgt-bijna-20-jaar-plus-tbs-voor-het-doden-en-dumpen-van-niet-een-maar-drie-vrouwen-na-seks~bcb81c8e/. https://www.youtube.com/watch?v=8ADey0vobBU

Hoofdgasten: Xandra en Lola Brood & Tineke & Sigri - KOFFIETIJD 2 mei 2014 Kijk meer video's op http://www.rtlxl.nl/#!/gemist/koffiet.... We hebben allemaal een moeder. Iemand die ons negen maanden heeft gedragen en met wie we altijd verbonden zijn. Twee paar bekende moeders en dochters vertellen hier alles over: Xandra & Lola Brood en Tineke & Sigrid Schouten komen op de koffie! https://www.youtube.com/watch?v=1P1_2XEoLls

https://www.youtube.com/watch?v=YBs4a4Io49I Krzyzacy (Polen, 1960) - Slag bij Grunwald De slag om Grunwald, de eerste slag om Tannenberg of de slag om Žalgiris, werd op 15 juli 1410 tijdens de Pools-Litouwse-Duitse oorlog uitgevochten. De alliantie van het Koninkrijk Polen en het Groothertogdom Litouwen, respectievelijk geleid door koning Władysław II Jagiełło (Jogaila) en groothertog Vytautas, versloeg beslist de Duits-Pruisische Duitse Ridders, geleid door grootmeester Ulrich von Jungingen. De meeste leiders van de Duitse Orde werden gedood of gevangen genomen. Hoewel verslagen, weerstonden de Duitse ridders het beleg van hun fort in Marienburg (Malbork) en leden ze minimale territoriale verliezen bij de Peace of Thorn (1411) (Toruń), met andere territoriale geschillen die aanhielden tot de vrede van Melno in 1422. hun vroegere macht zou echter nooit worden hersteld en de financiële last van oorlogsherstel veroorzaakte interne conflicten en een economische neergang in de landen die onder hun controle stonden. De strijd verschoof het machtsevenwicht in Midden- en Oost-Europa en markeerde de opkomst van de Pools-Litouwse unie als de dominante politieke en militaire kracht in de regio. De strijd was een van de grootste in middeleeuws Europa en wordt beschouwd als de belangrijkste overwinning in de geschiedenis van Polen en Litouwen, ook wordt het op grote schaal gevierd in Wit-Rusland. Het is gebruikt als een bron van romantische legendes en nationale trots, en werd een groter symbool van strijd tegen buitenlandse indringers. In de 20e eeuw werd de strijd gebruikt in nazi-en Sovjet-propagandacampagnes. Pas in de laatste decennia zijn historici overgegaan op een vrijmoedige, wetenschappelijke beoordeling van de strijd, waarbij de eerdere verhalen werden verzoend, die per land sterk verschilden. De Slag bij Grunwald (Pools: Bitwa pod Grunwaldem) of de Slag bij Zalgiris (Litouws: Žalgirio mūšis) of de Eerste Slag bij Tannenberg (Engels: Slag bij Tannenberg) was een slag van de Duitse ridders door de geallieerden van het koninkrijk van Polen en Litouwen. . Knights of the Teutonic Order (Polish: Krzyżacy) is een Poolse film uit 1960, geregisseerd door Aleksander Ford, gebaseerd op de gelijknamige roman van Henryk Sienkiewicz. Het perceel is gelegen in het einde van de 14e eeuw en het begin van de 15e eeuw in Polen en concentreert zich op de Pools-Litouwse-Duitse oorlog en de laatste slag om Grunwald. 15.000 extra's werden gebruikt om de vechtscènes te maken. De film trok veel kijkers in de bioscoop en blijft een van de meest bezochte films in de Poolse geschiedenis: het verkocht binnen enkele maanden 2 miljoen kaartjes, 14 miljoen na vier jaar en vanaf 1987 had het ongeveer 32.315.695 opnames. Het werd ook geëxporteerd naar zesenveertig landen en verkocht 29,6 miljoen kaartjes in de Sovjetunie en 2.650.700 in de Tsjechoslowaakse Socialistische Republiek. Het was een Poolse inzending voor de 33e Academy Awards. Het werd uitgebracht op 15 juli 1960, de 550e verjaardag van de slag om Grunwald. met Engelse ondertitels Hij schrijft en vertaalt in verschillende talen: Joachim Moczko

Peter Teesink vertrekt als gemeentesecretaris van #Amsterdam https://www.amsterdam.nl/nieuws/nieuwsoverzicht/peter-teesink-vertrekt Nieuwe gemeentesecretaris Het college van B en W gaat op zoek naar een nieuwe gemeentesecretaris en zal de komende maanden de werving in gang zetten.