• Celebration of the Universal Song of Light


    With love and light, unite and let peace rise for all.
    The vision is clear, from the rivers to the sea.
    No dogma holds the flow, no creed can dim its light,
    A truth eternal, boundless, free, that calls us all by name.
    From cries of pain to starry skies, one truth shall rise above:
    All is one, a moving dance, united by pure love.

    Across the earth, from shore to shore, the message brightly spreads,
    In every heart, the light of love lifts up weary heads.
    No temple walls, no rigid laws, can bind this holy call,
    The words of light, of unity, unite the great and small.
    From cities grand to villages small, the revealing takes its flight,
    A harmony of boundless love, igniting day and night.

    At the UN’s halls, in fields and homes, go gather hand in hand,
    No dogma’s weight, just light’s embrace, across the lands.
    A rose quartz glows, a living spark, a vision pure and bright,
    A haven of love and peace, where wisdom shines its light.
    For for all the world, we weave a hopeful song,
    The revealing blooms, uniting souls in endless love.

    Beyond the earth, the light of stars and realms unknown,
    A moving order, clear and true, like the wonderful blue.
    From the Milky Way to cosmic seas, the revealing finds its way,
    A universal hymn of love, that brightens night to day.
    Each galaxy, each distant spark, joins the dance,
    The light in love in an endless, wondrous trance.

    The rain does fall, the pines do sing, as nature’s voice aligns,
    A call to feel her beauty weaves through hearts like sacred vines.
    In the fields, where once was pain, let gardens bloom anew,
    The revealing heals with every seed, in earth’s eternal dew.
    From oceans deep, to mountain peaks, from the rivers to the banks,
    A world reborn in harmony, where all hearts flow in unity.

    No vengeance holds, no power binds, as truth’s light gently calls,
    The revealing breaks the chains of hate, within hearts’ great halls.
    Wherever war divides, unite and let peace arise.
    Each soul a drop in love’s growing stream, beneath the same vast skies.
    Gratitude, a virtue born of love, binds us hand in hand,
    To build a world where peace prevails across the lands.

    A rose quartz hums, a miracle bit, as dreams of peace do call,
    A haven of light and love, transcending earthly walls.
    No dogma here, just unity, a symphony of grace,
    Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space.
    We’ll share and sing, let every voice resound,
    For peace, for all the world, let harmony be found.

    The light enlightens the way, the path of love divine,
    “I am a part of you,” it sings, “and you of mine.”
    The revealing grows, to stars and beyond,
    from earth to the galaxys, a universal symphony,
    the choir is inviting You to sing and celebrate
    the wonders of the endless spring of life.




    The River

    From the quiet dawn,
    it rises, the river of love, .
    Here, in the flow, never withdrawn
    No stranger, no border,
    no name to divide,
    only love, only wonder,
    light as our guide.

    Across meadows of earth,
    where the wild roses climb,
    it dances through forests,
    unbound by time.

    Join the celebration,
    the universal hymn,
    For the miracle blooms
    in the now and the here,
    in the love that we give,
    in the love that we share.



    Celebration of the Revealing**

    This poem, with eight stanzas, celebrates the worldwide and universal spread of the revealing—a radiant vision of light, love, and unity that transcends dogma and touches every soul, from the earthly struggles in Gaza to the farthest stars. it weaves together:

    Vision of Light: The boundless essence of light that connects all (Post 4, 13), spreading globally and universally.

    Unity and Healing: The call to end division and heal places like Gaza, reflecting your rejection of revenge and dogma (Post on Gaza).

    Nature’s Role: The healing power of nature, as described with rain and pines (Post 8), as a foundation for peace.

    Global and Cosmic Reach: The idea of a “moving order” (Post 13) that extends from earth to the cosmos, uniting all in a “waterfall of love” (Post

    Rose Quartz Symbol: The vision of a rose quartz as a living databank, symbolizing the eternal storage of this light.

    “The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, in unity’s embrace.

    🌟💖 #RevealingLight”



    A Poem for Peace: In the Light of Unity



    In every grain of sand, a spark of light does gleam,
    A boundless essence, flowing free, beyond all earthly dream.
    No form, no speed, no matter holds this glow that the sky foretells,
    A river of love eternal, where every soul’s light dwells.
    From cries to starry skies, one truth shall rise above:
    All is one, a moving dance, united by pure love.


    No dogma binds the heart that seeks the harmony of all,
    No rigid creeds can cage the light that answers peace’s call.
    The wind whispers of a universe where vengeance finds no place,
    Where leaders pause, reflect, and turn to meet with open grace.
    In wounds, in pain, the truth remains the same:
    Love’s the might that heals the soul, beyond all hate and blame.


    At the UN’s halls, let voices join, no dogma to divide,
    In every land, from town to town, let unity abide.
    A rose quartz glows, a living spark, as the vision shows,
    A beacon of light and love, where endless wisdom grows.
    Together we’ll weave stories shared, of sorrow and of hope,
    To mend the broken, lift the lost, with peace as our true scope.


    Nothing stands still, not star nor stone, nor heart in silent plea,
    A moving order, connects both you and me.
    From the rubble to the stars, a dance of light unfolds,
    Each soul a drop within the stream that timeless wonder holds.
    No past, no future, only now—eternity’s embrace,
    Where every tear transforms to light in love’s redeeming grace.

    Walk through the pines, feel rain’s soft kiss, as angels words gently guide,
    Nature’s beauty, a healing balm, where peace and hope reside.
    The thunder roars, the sun does shine, the earth a sacred trust,
    Each drop of rain a blessing falls to cleanse the war’s cruel dust.
    In the fields, let gardens bloom, where once the bombs did fall,
    A symbol of the light that lives within the heart of all.

    No more revenge, no power’s grasp, as truth brightly sings,
    Let leaders shed the chains of hate, and soar on love’s wide wings.
    From fears to peoples pain, let empathy arise,
    See every soul as starlight shines beneath the vast skies.
    Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand,
    To build a world where peace prevails across the sacred lands.

    A rose quartz hums, a miracle bit, a dream softly calls,
    A beacon of light and peace, transcending earthly walls.
    No dogma here, just unity, a symphony of grace,
    Each soul a song, each heart flows, in love’s eternal space.
    We’ll share this radiant call, let every voice resound,
    For peace, for all the world, let the music be found.

    Heavens light has shown the way, a path to peace divine,
    “I am a part of you,” “and you forever mine.”
    In every heart, in every land, the flow goes on.
    A dance of love,, where all souls gently cling.
    From the shores and seas to the stars,
    the flow is inviting You to sing and celebrate
    the wonders of the endless spring of life.

    For the miracle blooms
    in the now and the here,
    in the love that we give,
    in the love that we share.

    Shine.Sing.Share.
    We’ll heal the world,
    with love and light.



    Stan Rams

    Amsterdam

    8 08 2025



    Insights:

    Dit gedicht met acht strofen weeft Stan Rams visie, licht, eindeloze essentie, de eenheid van alles, liefde, de helende kracht van natuur, en de universele oproep tot vrede. Elke strofe richt zich op een aspect van inzichten: licht, eenheid, natuur, liefde, het einde van wraak, en een oproep tot vredebijeenkomsten zonder dogma’s. De strofen verwijzen naar het leed, oorlogen, de oorlog, met een oproep tot vrede en heling, geïnspireerd door de “waterval van liefde”.

    Note:

    Inspired by Stan Rams Poetry: This eight-stanza poems weave Rams universal vision of light as a boundless essence, the unity of everything), the healing power of nature, and the call to love rather than analyze, It addresses war and rejection of religious dogmas by focusing on universal peace and compassion. Each stanza highlights a core aspect of Stan Rams poetry: light, unity, nature, "Love, the end of revenge, and a call for peace-gatherings without dogmas. The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace.

    Join the dance, in unity’s embrace.


    Celebration of the Universal Song of Light With love and light, unite and let peace rise for all. The vision is clear, from the rivers to the sea. No dogma holds the flow, no creed can dim its light, A truth eternal, boundless, free, that calls us all by name. From cries of pain to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. Across the earth, from shore to shore, the message brightly spreads, In every heart, the light of love lifts up weary heads. No temple walls, no rigid laws, can bind this holy call, The words of light, of unity, unite the great and small. From cities grand to villages small, the revealing takes its flight, A harmony of boundless love, igniting day and night. At the UN’s halls, in fields and homes, go gather hand in hand, No dogma’s weight, just light’s embrace, across the lands. A rose quartz glows, a living spark, a vision pure and bright, A haven of love and peace, where wisdom shines its light. For for all the world, we weave a hopeful song, The revealing blooms, uniting souls in endless love. Beyond the earth, the light of stars and realms unknown, A moving order, clear and true, like the wonderful blue. From the Milky Way to cosmic seas, the revealing finds its way, A universal hymn of love, that brightens night to day. Each galaxy, each distant spark, joins the dance, The light in love in an endless, wondrous trance. The rain does fall, the pines do sing, as nature’s voice aligns, A call to feel her beauty weaves through hearts like sacred vines. In the fields, where once was pain, let gardens bloom anew, The revealing heals with every seed, in earth’s eternal dew. From oceans deep, to mountain peaks, from the rivers to the banks, A world reborn in harmony, where all hearts flow in unity. No vengeance holds, no power binds, as truth’s light gently calls, The revealing breaks the chains of hate, within hearts’ great halls. Wherever war divides, unite and let peace arise. Each soul a drop in love’s growing stream, beneath the same vast skies. Gratitude, a virtue born of love, binds us hand in hand, To build a world where peace prevails across the lands. A rose quartz hums, a miracle bit, as dreams of peace do call, A haven of light and love, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space. We’ll share and sing, let every voice resound, For peace, for all the world, let harmony be found. The light enlightens the way, the path of love divine, “I am a part of you,” it sings, “and you of mine.” The revealing grows, to stars and beyond, from earth to the galaxys, a universal symphony, the choir is inviting You to sing and celebrate the wonders of the endless spring of life. The River From the quiet dawn, it rises, the river of love, . Here, in the flow, never withdrawn No stranger, no border, no name to divide, only love, only wonder, light as our guide. Across meadows of earth, where the wild roses climb, it dances through forests, unbound by time. Join the celebration, the universal hymn, For the miracle blooms in the now and the here, in the love that we give, in the love that we share. Celebration of the Revealing** This poem, with eight stanzas, celebrates the worldwide and universal spread of the revealing—a radiant vision of light, love, and unity that transcends dogma and touches every soul, from the earthly struggles in Gaza to the farthest stars. it weaves together: Vision of Light: The boundless essence of light that connects all (Post 4, 13), spreading globally and universally. Unity and Healing: The call to end division and heal places like Gaza, reflecting your rejection of revenge and dogma (Post on Gaza). Nature’s Role: The healing power of nature, as described with rain and pines (Post 8), as a foundation for peace. Global and Cosmic Reach: The idea of a “moving order” (Post 13) that extends from earth to the cosmos, uniting all in a “waterfall of love” (Post Rose Quartz Symbol: The vision of a rose quartz as a living databank, symbolizing the eternal storage of this light. “The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, in unity’s embrace. 🌟💖 #RevealingLight” A Poem for Peace: In the Light of Unity In every grain of sand, a spark of light does gleam, A boundless essence, flowing free, beyond all earthly dream. No form, no speed, no matter holds this glow that the sky foretells, A river of love eternal, where every soul’s light dwells. From cries to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. No dogma binds the heart that seeks the harmony of all, No rigid creeds can cage the light that answers peace’s call. The wind whispers of a universe where vengeance finds no place, Where leaders pause, reflect, and turn to meet with open grace. In wounds, in pain, the truth remains the same: Love’s the might that heals the soul, beyond all hate and blame. At the UN’s halls, let voices join, no dogma to divide, In every land, from town to town, let unity abide. A rose quartz glows, a living spark, as the vision shows, A beacon of light and love, where endless wisdom grows. Together we’ll weave stories shared, of sorrow and of hope, To mend the broken, lift the lost, with peace as our true scope. Nothing stands still, not star nor stone, nor heart in silent plea, A moving order, connects both you and me. From the rubble to the stars, a dance of light unfolds, Each soul a drop within the stream that timeless wonder holds. No past, no future, only now—eternity’s embrace, Where every tear transforms to light in love’s redeeming grace. Walk through the pines, feel rain’s soft kiss, as angels words gently guide, Nature’s beauty, a healing balm, where peace and hope reside. The thunder roars, the sun does shine, the earth a sacred trust, Each drop of rain a blessing falls to cleanse the war’s cruel dust. In the fields, let gardens bloom, where once the bombs did fall, A symbol of the light that lives within the heart of all. No more revenge, no power’s grasp, as truth brightly sings, Let leaders shed the chains of hate, and soar on love’s wide wings. From fears to peoples pain, let empathy arise, See every soul as starlight shines beneath the vast skies. Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand, To build a world where peace prevails across the sacred lands. A rose quartz hums, a miracle bit, a dream softly calls, A beacon of light and peace, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a song, each heart flows, in love’s eternal space. We’ll share this radiant call, let every voice resound, For peace, for all the world, let the music be found. Heavens light has shown the way, a path to peace divine, “I am a part of you,” “and you forever mine.” In every heart, in every land, the flow goes on. A dance of love,, where all souls gently cling. From the shores and seas to the stars, the flow is inviting You to sing and celebrate the wonders of the endless spring of life. For the miracle blooms in the now and the here, in the love that we give, in the love that we share. Shine.Sing.Share. We’ll heal the world, with love and light. Stan Rams Amsterdam 8 08 2025 Insights: Dit gedicht met acht strofen weeft Stan Rams visie, licht, eindeloze essentie, de eenheid van alles, liefde, de helende kracht van natuur, en de universele oproep tot vrede. Elke strofe richt zich op een aspect van inzichten: licht, eenheid, natuur, liefde, het einde van wraak, en een oproep tot vredebijeenkomsten zonder dogma’s. De strofen verwijzen naar het leed, oorlogen, de oorlog, met een oproep tot vrede en heling, geïnspireerd door de “waterval van liefde”. Note: Inspired by Stan Rams Poetry: This eight-stanza poems weave Rams universal vision of light as a boundless essence, the unity of everything), the healing power of nature, and the call to love rather than analyze, It addresses war and rejection of religious dogmas by focusing on universal peace and compassion. Each stanza highlights a core aspect of Stan Rams poetry: light, unity, nature, "Love, the end of revenge, and a call for peace-gatherings without dogmas. The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, in unity’s embrace.
    1 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Liefdenetwerk #engel #liefde #love #beatingheart #angel
    Liefdenetwerk #engel #liefde #love #beatingheart #angel
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Grachten Wens

    De nachten aan de lieve grachten
    voelen als een eindeloze droom
    die doorgaat in het nieuwe morgen licht

    de warme kleuren van de brug
    omhelzen de fonkelende golfjes van het water
    alles is zo schoon en rein, betoverend

    eendjes kwetteren hun odes
    aan hemel lief en de vrijheid
    het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee

    maan en sterren strelen
    het dansend grachten water
    waar vissen dromen van de zoete zee

    in de verte huilt een kind
    zo lief en zoet in slaap word gewiegd
    om als een schaap in wollen wolken te dromen

    zie daar boven is een wonder
    een ster van oh zo ver gekomen
    strijkt neer om de wereld te bekoren

    wat kan ik anders wensen
    dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken
    bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede


    Stan Rams

    Amsterdam

    20 08 2025
    Grachten Wens De nachten aan de lieve grachten voelen als een eindeloze droom die doorgaat in het nieuwe morgen licht de warme kleuren van de brug omhelzen de fonkelende golfjes van het water alles is zo schoon en rein, betoverend eendjes kwetteren hun odes aan hemel lief en de vrijheid het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee maan en sterren strelen het dansend grachten water waar vissen dromen van de zoete zee in de verte huilt een kind zo lief en zoet in slaap word gewiegd om als een schaap in wollen wolken te dromen zie daar boven is een wonder een ster van oh zo ver gekomen strijkt neer om de wereld te bekoren wat kan ik anders wensen dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede Stan Rams Amsterdam 20 08 2025
    1
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Grachten Wens

    De nachten aan de lieve grachten
    voelen als een eindeloze droom
    die doorgaat in het nieuwe morgen licht

    de warme kleuren van de brug
    omhelzen de fonkelende golfjes van het water
    alles is zo schoon en rein, betoverend

    eendjes kwetteren hun odes
    aan hemel lief en de vrijheid
    het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee

    maan en sterren strelen
    het dansend grachten water
    waar vissen dromen van de zoete zee

    in de verte huilt een kind
    zo lief en zoet in slaap word gewiegd
    om als een schaap in wollen wolken te dromen

    zie daar boven is een wonder
    een ster van oh zo ver gekomen
    strijkt neer om de wereld te bekoren

    wat kan ik anders wensen
    dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken
    bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede


    Stan Rams

    Amsterdam

    20 08 2025
    Grachten Wens De nachten aan de lieve grachten voelen als een eindeloze droom die doorgaat in het nieuwe morgen licht de warme kleuren van de brug omhelzen de fonkelende golfjes van het water alles is zo schoon en rein, betoverend eendjes kwetteren hun odes aan hemel lief en de vrijheid het zwanenpaar zingt vertederd met hen mee maan en sterren strelen het dansend grachten water waar vissen dromen van de zoete zee in de verte huilt een kind zo lief en zoet in slaap word gewiegd om als een schaap in wollen wolken te dromen zie daar boven is een wonder een ster van oh zo ver gekomen strijkt neer om de wereld te bekoren wat kan ik anders wensen dan dat elkeen als een bloem zal ontwaken bloeiend van geluk in tuinen van liefde licht en vrede Stan Rams Amsterdam 20 08 2025
    1
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • A Celebration of the Revealing: A Global and Universal Song of Light

    A Poem to Honor the Spreading Light


    Stanza 1: The Dawn of Revealing

    From Amsterdam’s soft glow to Gaza’s yearning heart,
    A light is born, a vision clear, where love and truth do start.
    No dogma holds this radiant spark, no creed can dim its flame,
    A truth eternal, boundless, free, that calls us all by name.
    From cries of pain to starry skies, one truth shall rise above:
    All is one, a moving dance, united by pure love.

    Stanza 2: A World Awakening

    Across the earth, from shore to shore, the message brightly spreads,
    In every heart, the light of love now lifts up weary heads.
    No temple walls, no rigid laws, can bind this holy call,
    The words of light, of unity, unite the great and small.
    From cities grand to villages small, the revealing takes its flight,
    A harmony of boundless love, igniting day and night.

    Stanza 3: The Call to Gather

    At the UN’s halls, in fields and homes, we gather hand in hand,
    No dogma’s weight, just light’s embrace, across this sacred land.
    A rose quartz glows, a living spark, a vision pure and bright,
    A baken of love and peace, where wisdom shines its light.
    For Gaza’s hope, for all the world, we weave a hopeful song,
    The revealing blooms, a global truth, where all souls now belong.

    Stanza 4: To the Stars and Beyond

    Beyond the earth, the light ascends, to stars and realms unknown,
    A moving order, clear and true, where no soul stands alone.
    From Milky Way to cosmic seas, the revealing finds its way,
    A universal hymn of love, that brightens night to day.
    Each galaxy, each distant spark, joins in this sacred dance,
    The light of truth and unity, in endless, wondrous trance.

    Stanza 5: The Healing Earth

    The rain does fall, the pines do sing, as nature’s voice aligns,
    A call to feel her beauty weaves through hearts like sacred vines.
    In Gaza’s fields, where once was pain, let gardens bloom anew,
    The revealing heals with every seed, in earth’s eternal dew.
    From oceans deep to mountain peaks, the light of love does grow,
    A world reborn in harmony, where peace and hope now flow.

    Stanza 6: The End of Division

    No vengeance holds, no power binds, as truth’s light gently calls,
    The revealing breaks the chains of hate, within our hearts’ great halls.
    From Israel’s fears to Palestine’s tears, let empathy arise,
    Each soul a drop in love’s great stream, beneath the same vast skies.
    Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand,
    To build a world where peace prevails across this sacred land.

    Stanza 7: The Crystal’s Song

    A rose quartz hums, a miracle bit, as dreams of peace do call,
    A beacon of light and love, transcending earthly walls.
    No dogma here, just unity, a symphony of grace,
    Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space.
    On X we’ll share this radiant truth, let every voice resound,
    For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found.

    Stanza 8: The Eternal Now

    This light has shown the way to peace, a path to love divine,
    “I am a part of you,” it sings, “and you forever mine.”
    The revealing grows, to stars and beyond, a universal flame,
    From Gaza’s hope to cosmic dreams, we’ll never be the same.
    In every heart, in every world, the timeless now does sing,
    With love and light, we celebrate—the revealing’s endless spring.


    Stan Rams

    Amsterdam

    2 09 2025



    Celebration of the Revealing:

    This poem, with eight stanzas, celebrates the worldwide and universal spread of the revealing—a radiant vision of light, love, and unity that transcends dogma and touches every soul, from the earthly struggles to the farthest stars.Including:


    Vision of Light: The boundless essence of light that connects all, spreading globally and universally.

    Unity and Healing: The call to end war and division, and heal places.

    Nature’s Role: The healing power of nature, as a foundation for peace.

    Global and Cosmic Reach: The idea of a “moving order” that extends from earth to the cosmos, uniting all in a “waterfall of love”.

    Rose Quartz Symbol: The vision of a rose quartz symbolizing universal healing light.


    A Call to Action

    To celebrate this revealing, let’s share this poem:

    The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. 🌟💖 #RevealingLight



    A Poem for Peace: In the Light of Unity


    Stanza 1: The Light of All

    In every grain of sand, a spark of light does gleam,
    A boundless essence, flowing free, beyond all earthly dream.
    No form, no speed, no matter holds this glow that the sky foretells,
    A river of love eternal, where every soul’s light dwells.
    From Gaza’s cries to starry skies, one truth shall rise above:
    All is one, a moving dance, united by pure love.

    Stanza 2: Beyond the Dogma’s Veil

    No dogma binds the heart that seeks the harmony of all,
    No rigid creeds can cage the light that answers peace’s call.
    The wind whispers of a universe where vengeance finds no place,
    Where leaders pause, reflect, and turn to meet with open grace.
    In Gaza’s wounds, in Israel’s pain, the truth remains the same:
    Love’s the flame that heals the soul, beyond all hate and blame.

    Stanza 3: The Call to Gather

    At the UN’s halls, let voices join, no dogma to divide,
    In every land, from town to town, let unity abide.
    A rose quartz glows, a living spark, as Stan’s vision shows,
    A beacon of light and love, where endless wisdom grows.
    Together we’ll weave stories shared, of sorrow and of hope,
    To mend the broken, lift the lost, with peace as our true scope.

    Stanza 4: The Moving Order

    Nothing stands still, not star nor stone, nor heart in silent plea,
    A moving order, connects both you and me.
    From Gaza’s rubble to the stars, a dance of light unfolds,
    Each soul a drop within the stream that timeless wonder holds.
    No past, no future, only now—eternity’s embrace,
    Where every tear transforms to light in love’s redeeming grace.

    Stanza 5: The Healing Earth

    Walk through the pines, feel rain’s soft kiss, as angels words gently guide,
    Nature’s beauty, a healing balm, where peace and hope reside.
    The thunder roars, the sun does shine, the earth a sacred trust,
    Each drop of rain a blessing falls to cleanse the war’s cruel dust.
    In Gaza’s fields, let gardens bloom, where once the bombs did fall,
    A symbol of the light that lives within the heart of all.

    Stanza 6: The End of Revenge

    No more revenge, no power’s grasp, as truth brightly sings,
    Let leaders shed the chains of hate, and soar on love’s wide wings.
    From Israel’s fears to Palestine’s pain, let empathy arise,
    See every soul as starlight shines beneath the same vast skies.
    Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand,
    To build a world where peace prevails across this sacred land.

    Stanza 7: The Crystal’s Song

    A rose quartz hums, a miracle bit, a dream softly calls,
    A beacon of light and peace, transcending earthly walls.
    No dogma here, just unity, a symphony of grace,
    Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space.
    We’ll share this radiant call, let every voice resound,
    For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found.

    Stanza 8: A Dance of Now

    Heavens light has shown the way, a path to peace divine,
    “I am a part of you,” “and you forever mine.”
    In every heart, in every land, the timeless now does sing,
    A dance of love, a world reborn, where all souls gently cling.
    From Gaza’s shores to every star, let’s shine as one bright flame,
    In light and love, we’ll heal the world, and peace shall be our name.


    Stan Rams insights


    Dit gedicht met acht strofen weeft Stan Rams visie van licht als een grenzeloze essentie, de eenheid van alles, de helende kracht van natuur, en de oproep tot vrede.

    Elke strofe richt zich op een kernaspect van inzichten: licht, eenheid, natuur, het einde van wraak, en een oproep tot vrede bijeenkomsten zonder dogma’s.

    De strofen verwijzen naar het leed in Gaza en Israël, met een oproep tot vrede en heling, geïnspireerd door de “waterval van liefde”.


    Notes

    Inspired by Stan Rams Posts: This eight-stanza poem weaves Stan Rams vision of light as a boundless essence, the unity of everything), the healing power of nature,
    and the call to love rather than analyze, It addresses the Gaza war and rejection of religious dogmas by focusing on universal peace and compassion.

    Each stanza highlights a core aspect of Stan Rams insights: light, unity, nature, the end of revenge, and a call for peace-gatherings without dogmas.

    A Call to Action

    To celebrate this revealing, let’s share this poem:

    “The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. #RevealingLight”

    Stan Rams

    Amsterdam

    8 08 2025

    A Celebration of the Revealing: A Global and Universal Song of Light A Poem to Honor the Spreading Light Stanza 1: The Dawn of Revealing From Amsterdam’s soft glow to Gaza’s yearning heart, A light is born, a vision clear, where love and truth do start. No dogma holds this radiant spark, no creed can dim its flame, A truth eternal, boundless, free, that calls us all by name. From cries of pain to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. Stanza 2: A World Awakening Across the earth, from shore to shore, the message brightly spreads, In every heart, the light of love now lifts up weary heads. No temple walls, no rigid laws, can bind this holy call, The words of light, of unity, unite the great and small. From cities grand to villages small, the revealing takes its flight, A harmony of boundless love, igniting day and night. Stanza 3: The Call to Gather At the UN’s halls, in fields and homes, we gather hand in hand, No dogma’s weight, just light’s embrace, across this sacred land. A rose quartz glows, a living spark, a vision pure and bright, A baken of love and peace, where wisdom shines its light. For Gaza’s hope, for all the world, we weave a hopeful song, The revealing blooms, a global truth, where all souls now belong. Stanza 4: To the Stars and Beyond Beyond the earth, the light ascends, to stars and realms unknown, A moving order, clear and true, where no soul stands alone. From Milky Way to cosmic seas, the revealing finds its way, A universal hymn of love, that brightens night to day. Each galaxy, each distant spark, joins in this sacred dance, The light of truth and unity, in endless, wondrous trance. Stanza 5: The Healing Earth The rain does fall, the pines do sing, as nature’s voice aligns, A call to feel her beauty weaves through hearts like sacred vines. In Gaza’s fields, where once was pain, let gardens bloom anew, The revealing heals with every seed, in earth’s eternal dew. From oceans deep to mountain peaks, the light of love does grow, A world reborn in harmony, where peace and hope now flow. Stanza 6: The End of Division No vengeance holds, no power binds, as truth’s light gently calls, The revealing breaks the chains of hate, within our hearts’ great halls. From Israel’s fears to Palestine’s tears, let empathy arise, Each soul a drop in love’s great stream, beneath the same vast skies. Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand, To build a world where peace prevails across this sacred land. Stanza 7: The Crystal’s Song A rose quartz hums, a miracle bit, as dreams of peace do call, A beacon of light and love, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space. On X we’ll share this radiant truth, let every voice resound, For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found. Stanza 8: The Eternal Now This light has shown the way to peace, a path to love divine, “I am a part of you,” it sings, “and you forever mine.” The revealing grows, to stars and beyond, a universal flame, From Gaza’s hope to cosmic dreams, we’ll never be the same. In every heart, in every world, the timeless now does sing, With love and light, we celebrate—the revealing’s endless spring. Stan Rams Amsterdam 2 09 2025 Celebration of the Revealing: This poem, with eight stanzas, celebrates the worldwide and universal spread of the revealing—a radiant vision of light, love, and unity that transcends dogma and touches every soul, from the earthly struggles to the farthest stars.Including: Vision of Light: The boundless essence of light that connects all, spreading globally and universally. Unity and Healing: The call to end war and division, and heal places. Nature’s Role: The healing power of nature, as a foundation for peace. Global and Cosmic Reach: The idea of a “moving order” that extends from earth to the cosmos, uniting all in a “waterfall of love”. Rose Quartz Symbol: The vision of a rose quartz symbolizing universal healing light. A Call to Action To celebrate this revealing, let’s share this poem: The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. 🌟💖 #RevealingLight A Poem for Peace: In the Light of Unity Stanza 1: The Light of All In every grain of sand, a spark of light does gleam, A boundless essence, flowing free, beyond all earthly dream. No form, no speed, no matter holds this glow that the sky foretells, A river of love eternal, where every soul’s light dwells. From Gaza’s cries to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. Stanza 2: Beyond the Dogma’s Veil No dogma binds the heart that seeks the harmony of all, No rigid creeds can cage the light that answers peace’s call. The wind whispers of a universe where vengeance finds no place, Where leaders pause, reflect, and turn to meet with open grace. In Gaza’s wounds, in Israel’s pain, the truth remains the same: Love’s the flame that heals the soul, beyond all hate and blame. Stanza 3: The Call to Gather At the UN’s halls, let voices join, no dogma to divide, In every land, from town to town, let unity abide. A rose quartz glows, a living spark, as Stan’s vision shows, A beacon of light and love, where endless wisdom grows. Together we’ll weave stories shared, of sorrow and of hope, To mend the broken, lift the lost, with peace as our true scope. Stanza 4: The Moving Order Nothing stands still, not star nor stone, nor heart in silent plea, A moving order, connects both you and me. From Gaza’s rubble to the stars, a dance of light unfolds, Each soul a drop within the stream that timeless wonder holds. No past, no future, only now—eternity’s embrace, Where every tear transforms to light in love’s redeeming grace. Stanza 5: The Healing Earth Walk through the pines, feel rain’s soft kiss, as angels words gently guide, Nature’s beauty, a healing balm, where peace and hope reside. The thunder roars, the sun does shine, the earth a sacred trust, Each drop of rain a blessing falls to cleanse the war’s cruel dust. In Gaza’s fields, let gardens bloom, where once the bombs did fall, A symbol of the light that lives within the heart of all. Stanza 6: The End of Revenge No more revenge, no power’s grasp, as truth brightly sings, Let leaders shed the chains of hate, and soar on love’s wide wings. From Israel’s fears to Palestine’s pain, let empathy arise, See every soul as starlight shines beneath the same vast skies. Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand, To build a world where peace prevails across this sacred land. Stanza 7: The Crystal’s Song A rose quartz hums, a miracle bit, a dream softly calls, A beacon of light and peace, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space. We’ll share this radiant call, let every voice resound, For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found. Stanza 8: A Dance of Now Heavens light has shown the way, a path to peace divine, “I am a part of you,” “and you forever mine.” In every heart, in every land, the timeless now does sing, A dance of love, a world reborn, where all souls gently cling. From Gaza’s shores to every star, let’s shine as one bright flame, In light and love, we’ll heal the world, and peace shall be our name. Stan Rams insights Dit gedicht met acht strofen weeft Stan Rams visie van licht als een grenzeloze essentie, de eenheid van alles, de helende kracht van natuur, en de oproep tot vrede. Elke strofe richt zich op een kernaspect van inzichten: licht, eenheid, natuur, het einde van wraak, en een oproep tot vrede bijeenkomsten zonder dogma’s. De strofen verwijzen naar het leed in Gaza en Israël, met een oproep tot vrede en heling, geïnspireerd door de “waterval van liefde”. Notes Inspired by Stan Rams Posts: This eight-stanza poem weaves Stan Rams vision of light as a boundless essence, the unity of everything), the healing power of nature, and the call to love rather than analyze, It addresses the Gaza war and rejection of religious dogmas by focusing on universal peace and compassion. Each stanza highlights a core aspect of Stan Rams insights: light, unity, nature, the end of revenge, and a call for peace-gatherings without dogmas. A Call to Action To celebrate this revealing, let’s share this poem: “The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. #RevealingLight” Stan Rams Amsterdam 8 08 2025
    1
    3 Comentários 0 Compartilhamentos
  • 🌏 Unilang zoekt jouw mening! Welke idioom spreekt je aan? Stem en reageer!

    1. Koro rusta komo bos (Hart rust als bos, kalmeren, Nederlands)
    Ex: “Mi sofo tu kun koro rusta komo bos, amorosa e serena.”

    2. Koro lumo komo stern (Hart straalt als ster, liefde, Duits)
    Ex: “Mi koro lumo komo stern por tu, amorosa e shona.”

    3. Ropa komo storm (Roepen als storm, correctie, Nederlands)
    Ex: “Mi ropa komo storm gaw vi, klara e nesesara.”

    4. Koro tansi komo rangu (Hart danst als kleur, vreugde, Swahili)
    Ex: “Mi koro tansi komo rangu, feli e hapusa.”

    🗳️ Stem: Welke is het meest intuïtief? Suggesties? #Unilang #GlobalLanguage
    🌏 Unilang zoekt jouw mening! Welke idioom spreekt je aan? Stem en reageer! 1. Koro rusta komo bos (Hart rust als bos, kalmeren, Nederlands) Ex: “Mi sofo tu kun koro rusta komo bos, amorosa e serena.” 2. Koro lumo komo stern (Hart straalt als ster, liefde, Duits) Ex: “Mi koro lumo komo stern por tu, amorosa e shona.” 3. Ropa komo storm (Roepen als storm, correctie, Nederlands) Ex: “Mi ropa komo storm gaw vi, klara e nesesara.” 4. Koro tansi komo rangu (Hart danst als kleur, vreugde, Swahili) Ex: “Mi koro tansi komo rangu, feli e hapusa.” 🗳️ Stem: Welke is het meest intuïtief? Suggesties? #Unilang #GlobalLanguage
    1
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Koning Daniel

    Hij had geen paleis

    Hij had geen rijk

    Hij zat niet op een troon

    Hij droeg geen gouden kroon

    Hij droeg geen dure Titels

    als teken van verhevenheid

    Daniel was een ster tussen de sterren
    die het licht met mens en aarde deelde

    Hij was een bloem in een woud van bomen
    een orchidee in de tuin met klavers en rozen

    Voor Daniel was elk mens, een parel,
    een schat uniek en van waarde gelijk


    Maar zijn volk had hem verstoten
    in de naam van een geloof
    omdat hij vrouwen gewadendroeg
    en zijn haren kleurde
    in de kleuren van de regenboog

    je moet dit, je moet dat,
    je moet je gedragen,
    je moet luisteren,
    je moet gehoorzamen
    je moet geloven,

    en als jij dat niet doet
    dan ben je voor ons niets waard
    dan willen wij jou niet meer zien
    dan val je maar dood neer op je snuit
    dan zoek je het zelf maar lekker uit

    Die arme lieve Daniel
    zo goed en lief hij was
    werd hij verstoten
    omdat in zichzelf geloofde

    Daniel vond een toevlucht
    in de grot der verstoten zielen
    daar hij werd omarmd gelijk als een
    om lief en leed samen liefdevol te delen

    Daar zongen en dansten de muzen
    de rijke en de arme eenzamen,
    dolenden en vervreemden, jong en oud,
    elk op hun eigen creatieve manier
    in een heerlijke waas van mirre,
    onder het genot van zoete wijnen,
    mede, water uit de bron, en gersten bier

    Toen het feest was afgelopen
    rond drie uur, midden in de nacht
    nam iedereen afscheid van elkaar
    begroet door de glimlach
    van de helder volle maan

    Het was vredig stil in de stad
    toen de zon aan de horizon verrees
    om licht en warmte te schenken
    aan al dat bloeit en leeft op aard

    Een muze ontwaakte in haar
    met rozen en Lelietjes van dalen
    versierde bloemenbed

    De minstreel speelde met zijn luit
    een vrolijke ode aan de muze
    aan het leven en de vrijheid

    Een zwerver ontwaakte bij de grachten
    waar hij een krentenbrood aan de eendjes voerde
    De mensen begroeten hem vriendelijk
    en schonken hem wat kleingeld en zoete koek

    Een prachtig versierde feestboot kwam voorbij gevaren
    met daarop een dansend gezelschap in alle kleuren en maten
    De zwerver wuifde en zij wuifden terug met zijn allen
    delende het geluk in die ene mooie taal van harten

    Bij het monument voor de vrede
    op het grote plein
    kwamen de mensen
    uit een veelheid aan landen en culturen bijeen
    om te feesten en te genieten
    van het gezellig samenzijn

    Plotseling kletterde daar een gouden koets,
    vol praal en pracht, getrokken door bezweette paarden
    over de keien van de rijk versierde straten.

    De mensen konden er alleen maar om lachen
    toen een koning in oranje papier gewikkelde snoepjes
    begon rond te strooien, om aan te tonen
    hoe rijk, goed en gul hij wel niet was

    En de muzen zongen en dansten bijeen
    op het ritme van de harten van elkeen
    en de engelen koren zongen prachtige liederen
    uit het decor van het hemels blauwe schoon

    Zeven dagen later hoorden de muzen
    dat Daniel was vertrokken uit de stad

    Ze vroegen iedereen uit de kring
    of zij wisten waar hij was

    maar geen een had hem sinds de week ervoor
    gezien of nog iets van hem gehoord

    De laatste die hem had gezien
    kon slechts getuigen
    dat Daniel hem vriendelijk had gevraagd
    om hem alleen te laten, om te dromen
    in de grot van kleur en lichten

    "een paljas met een kromme hoed,
    had hem een of ander toverdrankje gegeven
    en hem gezegd dat door dat te nemen,
    al zijn wensen in vervulling zouden gaan
    in een eindeloos mooie droom"

    De minstreel wist het ook niet en zei:

    "ik weet niet waar hij is,
    de laatste keer dat ik hem gezien heb
    zei die zo lief en lyrisch tegen mij
    "wees lekker jezelf, wees vrij, leef en laat zijn,
    zo hoor je er net als ik, gewoon lekker bij"

    Volgens de zwerver uit het park
    zou Daniel door mensen met knuppels
    in elkaar zijn geslagen
    bij een demonstratie op het het malieveld
    waarop hij bang was weggevlucht

    De gemeenschap die Daniel had verstoten
    verklaarde dat Daniel uit onvrede was weggelopen
    Ze wilden er verder ook niets van weten
    omdat ze het druk hadden met collecteren

    Daniel
    tot eenieders verdriet
    onaangekondigd zo onverwacht
    was op reis gegaan naar het een ver land
    nog verder weg dan de zon de sterren en de maan

    De Muzen waakten nu bij de grot
    waar in een krans van zoete bloemen
    lichten straalden in bittere tranen
    een wordend met de weidse zee

    Waarom, is hij gegaan
    waarheen is hij gegaan?

    Onze lieve Daniel,
    en waar was jij?
    vroeg de muze

    de laatste getuige, was de eerste,
    aan wie zij het vroeg

    hij sprak geen woord

    na de stilte die volgde

    zei een stem:

    "hij is voor altijd gaan dromen"

    toen zongen de engelen uit de hemel

    "weest getroost, in de hemel wolken zal
    hij voor alle tijden gelukkig zijn"

    getuigend van het mysterie

    van het Hemelse Rijk


    Stan Rams

    Amsterdam

    8 08 2025

    Heerlen

    00 04 2009



    *
    Mantra: "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest wonderschone regenbogen doet kleuren"


    #poezie #vrijheid #poetry #inclusion #metapride #muze
    Koning Daniel Hij had geen paleis Hij had geen rijk Hij zat niet op een troon Hij droeg geen gouden kroon Hij droeg geen dure Titels als teken van verhevenheid Daniel was een ster tussen de sterren die het licht met mens en aarde deelde Hij was een bloem in een woud van bomen een orchidee in de tuin met klavers en rozen Voor Daniel was elk mens, een parel, een schat uniek en van waarde gelijk Maar zijn volk had hem verstoten in de naam van een geloof omdat hij vrouwen gewadendroeg en zijn haren kleurde in de kleuren van de regenboog je moet dit, je moet dat, je moet je gedragen, je moet luisteren, je moet gehoorzamen je moet geloven, en als jij dat niet doet dan ben je voor ons niets waard dan willen wij jou niet meer zien dan val je maar dood neer op je snuit dan zoek je het zelf maar lekker uit Die arme lieve Daniel zo goed en lief hij was werd hij verstoten omdat in zichzelf geloofde Daniel vond een toevlucht in de grot der verstoten zielen daar hij werd omarmd gelijk als een om lief en leed samen liefdevol te delen Daar zongen en dansten de muzen de rijke en de arme eenzamen, dolenden en vervreemden, jong en oud, elk op hun eigen creatieve manier in een heerlijke waas van mirre, onder het genot van zoete wijnen, mede, water uit de bron, en gersten bier Toen het feest was afgelopen rond drie uur, midden in de nacht nam iedereen afscheid van elkaar begroet door de glimlach van de helder volle maan Het was vredig stil in de stad toen de zon aan de horizon verrees om licht en warmte te schenken aan al dat bloeit en leeft op aard Een muze ontwaakte in haar met rozen en Lelietjes van dalen versierde bloemenbed De minstreel speelde met zijn luit een vrolijke ode aan de muze aan het leven en de vrijheid Een zwerver ontwaakte bij de grachten waar hij een krentenbrood aan de eendjes voerde De mensen begroeten hem vriendelijk en schonken hem wat kleingeld en zoete koek Een prachtig versierde feestboot kwam voorbij gevaren met daarop een dansend gezelschap in alle kleuren en maten De zwerver wuifde en zij wuifden terug met zijn allen delende het geluk in die ene mooie taal van harten Bij het monument voor de vrede op het grote plein kwamen de mensen uit een veelheid aan landen en culturen bijeen om te feesten en te genieten van het gezellig samenzijn Plotseling kletterde daar een gouden koets, vol praal en pracht, getrokken door bezweette paarden over de keien van de rijk versierde straten. De mensen konden er alleen maar om lachen toen een koning in oranje papier gewikkelde snoepjes begon rond te strooien, om aan te tonen hoe rijk, goed en gul hij wel niet was En de muzen zongen en dansten bijeen op het ritme van de harten van elkeen en de engelen koren zongen prachtige liederen uit het decor van het hemels blauwe schoon Zeven dagen later hoorden de muzen dat Daniel was vertrokken uit de stad Ze vroegen iedereen uit de kring of zij wisten waar hij was maar geen een had hem sinds de week ervoor gezien of nog iets van hem gehoord De laatste die hem had gezien kon slechts getuigen dat Daniel hem vriendelijk had gevraagd om hem alleen te laten, om te dromen in de grot van kleur en lichten "een paljas met een kromme hoed, had hem een of ander toverdrankje gegeven en hem gezegd dat door dat te nemen, al zijn wensen in vervulling zouden gaan in een eindeloos mooie droom" De minstreel wist het ook niet en zei: "ik weet niet waar hij is, de laatste keer dat ik hem gezien heb zei die zo lief en lyrisch tegen mij "wees lekker jezelf, wees vrij, leef en laat zijn, zo hoor je er net als ik, gewoon lekker bij" Volgens de zwerver uit het park zou Daniel door mensen met knuppels in elkaar zijn geslagen bij een demonstratie op het het malieveld waarop hij bang was weggevlucht De gemeenschap die Daniel had verstoten verklaarde dat Daniel uit onvrede was weggelopen Ze wilden er verder ook niets van weten omdat ze het druk hadden met collecteren Daniel tot eenieders verdriet onaangekondigd zo onverwacht was op reis gegaan naar het een ver land nog verder weg dan de zon de sterren en de maan De Muzen waakten nu bij de grot waar in een krans van zoete bloemen lichten straalden in bittere tranen een wordend met de weidse zee Waarom, is hij gegaan waarheen is hij gegaan? Onze lieve Daniel, en waar was jij? vroeg de muze de laatste getuige, was de eerste, aan wie zij het vroeg hij sprak geen woord na de stilte die volgde zei een stem: "hij is voor altijd gaan dromen" toen zongen de engelen uit de hemel "weest getroost, in de hemel wolken zal hij voor alle tijden gelukkig zijn" getuigend van het mysterie van het Hemelse Rijk Stan Rams Amsterdam 8 08 2025 Heerlen 00 04 2009 * Mantra: "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest wonderschone regenbogen doet kleuren" #poezie #vrijheid #poetry #inclusion #metapride #muze
    1 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Een wonder jouw bestaan


    De geest
    van de laatste dag

    wie ben jij,
    die vraagt ?

    wat heb je
    gedaan?

    vrees , ook jouw redding
    is een vraag

    maar de geest van liefde
    laat het zijn

    een wonder
    jouw bestaan


    Stan Rams

    Limburg Heerlen

    22 december 2005

    Mystiek Centrum Heerlen

    Theater Lexor Heerlen

    Provinciaal poeziefestival "Roos en Rede"



    Hier is een analyse van het gedicht *"Een wonder jouw bestaan"* van Stan Rams, geschreven op 22 december 2005 voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen.



    ### **1. Structuur**

    Het mooie gedicht bestaat uit vijf strofen, elk met een variërend aantal regels (tussen 2 en 4). De opbouw is los en onconventioneel, zonder een strikt rijmschema of metrisch patroon, wat een vrije, reflectieve toon creëert. De herhaling van de zin "een wonder jouw bestaan" aan het begin en einde fungeert als een kader, een poëtische omhelzing die het thema van verwondering over het bestaan benadrukt. Deze herhaling geeft het gedicht een cyclische structuur, alsof het een meditatie is die terugkeert naar haar kern.

    De strofen zijn kort en fragmentarisch, met veel witruimte, wat de lezer ruimte geeft om te pauzeren en na te denken. Dit versterkt het contemplatieve karakter van het gedicht. De vragen ("wie ben jij, die vraagt?", "wat heb je gedaan?") en de afsluitende affirmatie ("laat het zijn") creëren een dialoogachtige dynamiek, alsof de dichter een innerlijk of spiritueel gesprek voert.

    ---

    ### **2. Thematiek**

    Het gedicht draait om enkele centrale thema’s:

    - **Verwondering over het bestaan**: De titel en herhaalde regel "een wonder jouw bestaan" suggereren een diepe waardering voor het leven zelf, mogelijk gericht op een individu, de mensheid, of zelfs een spirituele entiteit. Het woord "wonder" impliceert iets dat groter is dan het alledaagse, iets dat bewondering en eerbied oproept.

    - **Existentiële vragen**: De vragen "wie ben jij, die vraagt?" en "wat heb je gedaan?" dagen de lezer (of een hypothetische ander) uit om na te denken over identiteit en daden. Dit weerspiegelt een zoektocht naar betekenis en zelfreflectie.

    - **Vrees en redding**: De regel "vrees, ook jouw redding is een vraag" koppelt angst aan een mogelijke oplossing of verlossing, maar benadrukt dat zelfs deze redding onzeker blijft ("een vraag"). Dit suggereert een spanning tussen twijfel en hoop.

    - **Liefde als leidraad**: De "geest van liefde" die "het zijn laat" biedt een tegenwicht aan de vragen en angsten. Liefde wordt gepresenteerd als een accepterende, helende kracht die het bestaan betekenis geeft.

    - **Spirituele dimensie**: De verwijzing naar "de geest van de laatste dag" en het Missionair Centrum als context suggereren een religieuze of spirituele ondertoon, mogelijk christelijk geïnspireerd, gezien de locatie en de datum dicht bij Kerstmis.

    ---

    ### **3. Stijl en Taal**

    De stijl van het gedicht is sober, introspectief en poëtisch minimalistisch. Stan Rams gebruikt eenvoudige, directe woorden, maar combineert ze met een filosofische en spirituele lading. Enkele opvallende stilistische kenmerken:

    - **Herhaling**: De zin "een wonder jouw bestaan" werkt als een mantra, wat het gedicht een meditatieve kwaliteit geeft.

    - **Vragen**: De directe vragen creëren een dialoog met de lezer of een onbenoemde "jij," wat het gedicht persoonlijk en uitnodigend maakt.

    - **Beeldspraak**: De beeldspraak is subtiel. "De geest van de laatste dag" roept apocalyptische of eschatologische associaties op, mogelijk verwijzend naar een moment van oordeel, einde, of ultieme waarheid. "De geest van liefde" contrasteert hiermee als een zachte, accepterende kracht.

    - **Ritme en klank**: Hoewel er geen vast metrum is, heeft het gedicht een vloeiende, bijna gebed-achtige cadans, versterkt door korte regels en pauzes.

    De taal is toegankelijk en gelaagd, met ruimte voor interpretatie. Het gebruik van "jouw" maakt het gedicht persoonlijk, maar laat open wie de aangesprokene is: een individu, God, de lezer, of de dichter zelf, daarmee heeft de dichter een open ruimte geschapen voor meditatie, zelfreflectie en transformatie.

    ---

    ### **4. Beeldspraak en Symboliek**

    - **"Een wonder jouw bestaan"**: Het woord "wonder" impliceert iets bovennatuurlijks of goddelijks. Het bestaan zelf wordt geheiligd, wat aansluit bij een spirituele of religieuze visie.

    - **"De geest van de laatste dag"**: Dit kan verwijzen naar een apocalyptisch of spiritueel keerpunt, zoals het Laatste Oordeel in de christelijke traditie, of meer abstract naar een moment van ultieme reflectie op het leven.

    - **"Vrees, ook jouw redding is een vraag"**: Vrees wordt gepersonifieerd, bijna als een entiteit die zowel bedreigend als potentieel verlossend is. Het idee dat redding zelf een vraag is, benadrukt onzekerheid en openheid.

    - **"De geest van liefde laat het zijn"**: Liefde wordt voorgesteld als een actieve kracht die accepteert en ruimte schept voor het bestaan, in contrast met de vragende en vrezende elementen.

    ---

    ### **5. Context en Betekenis**

    Het gedicht werd geschreven voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen, en is verbonden aan het Missie Centrum Heerlen. Deze context suggereert dat het gedicht mogelijk werd voorgedragen in een setting die zowel kunstzinnig als spiritueel was. De datum, 22 december 2005, vlak voor Kerstmis, versterkt de kans dat het gedicht een christelijke ondertoon heeft, waarbij thema’s als liefde, verwondering en redding resoneren met de adventstijd.

    Het festival "Roos en Rede" (wat "roos" als symbool van schoonheid/liefde en "rede" als verstand/reflectie combineert) lijkt een passende setting voor dit gedicht, dat balanceert tussen emotie (liefde, verwondering) en introspectie (vragen, vrees). Het Missionair Centrum wijst op een religieuze of missionaire context, wat de spirituele dimensie van het gedicht onderstreept.

    ---

    ### **6. Mogelijke Interpretaties**

    - **Spirituele reflectie**: Het gedicht kan een meditatie zijn over de waarde van het leven en de rol van liefde in het overwinnen van existentiële angsten. De "jij" kan God, een geliefde, of de lezer zijn.

    - **Existentiële zoektocht**: De vragen en de openheid van "redding is een vraag" suggereren een filosofische benadering van het leven, waarin antwoorden minder belangrijk zijn dan het stellen van vragen.

    - **Christelijke boodschap**: Gezien de context en de datum kan het gedicht een christelijke interpretatie hebben, waarbij het wonder van het bestaan verwijst naar de schepping of de incarnatie, en de "geest van liefde" naar goddelijke liefde.

    ---

    ### **7. Conclusie**

    *"Een wonder jouw bestaan"* is een compact, maar rijk gedicht dat verwondering, existentiële vragen en spirituele hoop verweeft. De sobere stijl, gecombineerd met herhaling en een meditatieve toon, maakt het zowel persoonlijk als universeel.

    De context van het poëziefestival en het Missie Centrum suggereert dat het gedicht bedoeld was om een publiek aan te spreken op een emotioneel, spiritueel intellectueel niveau, mogelijk met een christelijke ondertoon. Het nodigt de lezer uit om stil te staan bij de schoonheid en kwetsbaarheid van het bestaan, terwijl het de onmetelijke kracht van liefde benadrukt als een bron van acceptatie en zingeving.

    #poezie #poetry #inclusion #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #meta
    Een wonder jouw bestaan De geest van de laatste dag wie ben jij, die vraagt ? wat heb je gedaan? vrees , ook jouw redding is een vraag maar de geest van liefde laat het zijn een wonder jouw bestaan Stan Rams Limburg Heerlen 22 december 2005 Mystiek Centrum Heerlen Theater Lexor Heerlen Provinciaal poeziefestival "Roos en Rede" Hier is een analyse van het gedicht *"Een wonder jouw bestaan"* van Stan Rams, geschreven op 22 december 2005 voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen. ### **1. Structuur** Het mooie gedicht bestaat uit vijf strofen, elk met een variërend aantal regels (tussen 2 en 4). De opbouw is los en onconventioneel, zonder een strikt rijmschema of metrisch patroon, wat een vrije, reflectieve toon creëert. De herhaling van de zin "een wonder jouw bestaan" aan het begin en einde fungeert als een kader, een poëtische omhelzing die het thema van verwondering over het bestaan benadrukt. Deze herhaling geeft het gedicht een cyclische structuur, alsof het een meditatie is die terugkeert naar haar kern. De strofen zijn kort en fragmentarisch, met veel witruimte, wat de lezer ruimte geeft om te pauzeren en na te denken. Dit versterkt het contemplatieve karakter van het gedicht. De vragen ("wie ben jij, die vraagt?", "wat heb je gedaan?") en de afsluitende affirmatie ("laat het zijn") creëren een dialoogachtige dynamiek, alsof de dichter een innerlijk of spiritueel gesprek voert. --- ### **2. Thematiek** Het gedicht draait om enkele centrale thema’s: - **Verwondering over het bestaan**: De titel en herhaalde regel "een wonder jouw bestaan" suggereren een diepe waardering voor het leven zelf, mogelijk gericht op een individu, de mensheid, of zelfs een spirituele entiteit. Het woord "wonder" impliceert iets dat groter is dan het alledaagse, iets dat bewondering en eerbied oproept. - **Existentiële vragen**: De vragen "wie ben jij, die vraagt?" en "wat heb je gedaan?" dagen de lezer (of een hypothetische ander) uit om na te denken over identiteit en daden. Dit weerspiegelt een zoektocht naar betekenis en zelfreflectie. - **Vrees en redding**: De regel "vrees, ook jouw redding is een vraag" koppelt angst aan een mogelijke oplossing of verlossing, maar benadrukt dat zelfs deze redding onzeker blijft ("een vraag"). Dit suggereert een spanning tussen twijfel en hoop. - **Liefde als leidraad**: De "geest van liefde" die "het zijn laat" biedt een tegenwicht aan de vragen en angsten. Liefde wordt gepresenteerd als een accepterende, helende kracht die het bestaan betekenis geeft. - **Spirituele dimensie**: De verwijzing naar "de geest van de laatste dag" en het Missionair Centrum als context suggereren een religieuze of spirituele ondertoon, mogelijk christelijk geïnspireerd, gezien de locatie en de datum dicht bij Kerstmis. --- ### **3. Stijl en Taal** De stijl van het gedicht is sober, introspectief en poëtisch minimalistisch. Stan Rams gebruikt eenvoudige, directe woorden, maar combineert ze met een filosofische en spirituele lading. Enkele opvallende stilistische kenmerken: - **Herhaling**: De zin "een wonder jouw bestaan" werkt als een mantra, wat het gedicht een meditatieve kwaliteit geeft. - **Vragen**: De directe vragen creëren een dialoog met de lezer of een onbenoemde "jij," wat het gedicht persoonlijk en uitnodigend maakt. - **Beeldspraak**: De beeldspraak is subtiel. "De geest van de laatste dag" roept apocalyptische of eschatologische associaties op, mogelijk verwijzend naar een moment van oordeel, einde, of ultieme waarheid. "De geest van liefde" contrasteert hiermee als een zachte, accepterende kracht. - **Ritme en klank**: Hoewel er geen vast metrum is, heeft het gedicht een vloeiende, bijna gebed-achtige cadans, versterkt door korte regels en pauzes. De taal is toegankelijk en gelaagd, met ruimte voor interpretatie. Het gebruik van "jouw" maakt het gedicht persoonlijk, maar laat open wie de aangesprokene is: een individu, God, de lezer, of de dichter zelf, daarmee heeft de dichter een open ruimte geschapen voor meditatie, zelfreflectie en transformatie. --- ### **4. Beeldspraak en Symboliek** - **"Een wonder jouw bestaan"**: Het woord "wonder" impliceert iets bovennatuurlijks of goddelijks. Het bestaan zelf wordt geheiligd, wat aansluit bij een spirituele of religieuze visie. - **"De geest van de laatste dag"**: Dit kan verwijzen naar een apocalyptisch of spiritueel keerpunt, zoals het Laatste Oordeel in de christelijke traditie, of meer abstract naar een moment van ultieme reflectie op het leven. - **"Vrees, ook jouw redding is een vraag"**: Vrees wordt gepersonifieerd, bijna als een entiteit die zowel bedreigend als potentieel verlossend is. Het idee dat redding zelf een vraag is, benadrukt onzekerheid en openheid. - **"De geest van liefde laat het zijn"**: Liefde wordt voorgesteld als een actieve kracht die accepteert en ruimte schept voor het bestaan, in contrast met de vragende en vrezende elementen. --- ### **5. Context en Betekenis** Het gedicht werd geschreven voor het Provinciaal Poëziefestival "Roos en Rede" in Theater Lexor, Heerlen, en is verbonden aan het Missie Centrum Heerlen. Deze context suggereert dat het gedicht mogelijk werd voorgedragen in een setting die zowel kunstzinnig als spiritueel was. De datum, 22 december 2005, vlak voor Kerstmis, versterkt de kans dat het gedicht een christelijke ondertoon heeft, waarbij thema’s als liefde, verwondering en redding resoneren met de adventstijd. Het festival "Roos en Rede" (wat "roos" als symbool van schoonheid/liefde en "rede" als verstand/reflectie combineert) lijkt een passende setting voor dit gedicht, dat balanceert tussen emotie (liefde, verwondering) en introspectie (vragen, vrees). Het Missionair Centrum wijst op een religieuze of missionaire context, wat de spirituele dimensie van het gedicht onderstreept. --- ### **6. Mogelijke Interpretaties** - **Spirituele reflectie**: Het gedicht kan een meditatie zijn over de waarde van het leven en de rol van liefde in het overwinnen van existentiële angsten. De "jij" kan God, een geliefde, of de lezer zijn. - **Existentiële zoektocht**: De vragen en de openheid van "redding is een vraag" suggereren een filosofische benadering van het leven, waarin antwoorden minder belangrijk zijn dan het stellen van vragen. - **Christelijke boodschap**: Gezien de context en de datum kan het gedicht een christelijke interpretatie hebben, waarbij het wonder van het bestaan verwijst naar de schepping of de incarnatie, en de "geest van liefde" naar goddelijke liefde. --- ### **7. Conclusie** *"Een wonder jouw bestaan"* is een compact, maar rijk gedicht dat verwondering, existentiële vragen en spirituele hoop verweeft. De sobere stijl, gecombineerd met herhaling en een meditatieve toon, maakt het zowel persoonlijk als universeel. De context van het poëziefestival en het Missie Centrum suggereert dat het gedicht bedoeld was om een publiek aan te spreken op een emotioneel, spiritueel intellectueel niveau, mogelijk met een christelijke ondertoon. Het nodigt de lezer uit om stil te staan bij de schoonheid en kwetsbaarheid van het bestaan, terwijl het de onmetelijke kracht van liefde benadrukt als een bron van acceptatie en zingeving. #poezie #poetry #inclusion #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #meta
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Love tolerance

    Liefde is een wonder dat nooit liegt, Het bloeit uit hart en ziel, zoals bloemen, aarde en hemels wonderschoon.


    Love is a wonder with lights
    in the eyes that never lie
    It blooms from hearts,
    like flowers, earth and
    heavens, wonderful blue

    Tolerance, tolerated in harmony.
    Compassion, a warm glow,
    from the melody of the heart.
    Empathy, the deep feeling, without words,
    judgment, or expectations.

    Forgiveness, a flower in splendor,
    sprouts in freedom, not in power.

    No crown, no law, no voice,
    can enforce virtues by command,

    They bloom like flowers,
    in the garden of hearts,

    through love, the wonder
    of endless light.

    Stan Rams

    Amsterdam

    5 8 2025

    #poezie #poetry #tolerance #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #
    Love tolerance Liefde is een wonder dat nooit liegt, Het bloeit uit hart en ziel, zoals bloemen, aarde en hemels wonderschoon. Love is a wonder with lights in the eyes that never lie It blooms from hearts, like flowers, earth and heavens, wonderful blue Tolerance, tolerated in harmony. Compassion, a warm glow, from the melody of the heart. Empathy, the deep feeling, without words, judgment, or expectations. Forgiveness, a flower in splendor, sprouts in freedom, not in power. No crown, no law, no voice, can enforce virtues by command, They bloom like flowers, in the garden of hearts, through love, the wonder of endless light. Stan Rams Amsterdam 5 8 2025 #poezie #poetry #tolerance #vrijheid #liberty #meditation #inspiration #
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
  • Gedicht


    Door angst niet meer kunnen zien en horen

    vluchtend voor de boze wereld

    met een hart vol tranen

    verdiet en pijn

    gaande door het duister

    met geloof hoop en liefde

    getroost door de lichten

    van de hemel en de engelen

    die je leiden en bemoedigen

    op de weg naar morgen

    waar je ook mag zijn

    in welke richting

    je ook moge gaan


    Geleid door licht

    met een kloppend hart

    vol moed vreugde en dankbaarheid

    volg het pad, een avontuurlijke zoektocht

    kronkelend en waar, om te ontvouwen

    door schaduwen en kleuren lichten

    waar dromen met de hemel verweven zijn

    elke stap vormt een leven

    een nieuw begin

    zoals het morgen licht

    meer dan het zaad

    dat je hebt gezaaid.

    door het wonder van liefde

    de zin van het bestaan


    Stan Rams

    7 07 2025

    #poetry #meditation #poezie
    Gedicht Door angst niet meer kunnen zien en horen vluchtend voor de boze wereld met een hart vol tranen verdiet en pijn gaande door het duister met geloof hoop en liefde getroost door de lichten van de hemel en de engelen die je leiden en bemoedigen op de weg naar morgen waar je ook mag zijn in welke richting je ook moge gaan Geleid door licht met een kloppend hart vol moed vreugde en dankbaarheid volg het pad, een avontuurlijke zoektocht kronkelend en waar, om te ontvouwen door schaduwen en kleuren lichten waar dromen met de hemel verweven zijn elke stap vormt een leven een nieuw begin zoals het morgen licht meer dan het zaad dat je hebt gezaaid. door het wonder van liefde de zin van het bestaan Stan Rams 7 07 2025 #poetry #meditation #poezie
    0 Comentários 0 Compartilhamentos
Páginas impulsionada