Antikythera-mechanisme, een oud Grieks handaangedreven planetarium (model van het zonnestelsel), beschreven als het oudst bekende voorbeeld van een analoge computer die decennia van tevoren werd gebruikt om astronomische posities en verduisteringen te voorspellen. Het zou ook kunnen worden gebruikt om de vierjarige cyclus van atletiekspelen te volgen, vergelijkbaar met een Olympiade, de cyclus van de oude Olympische Spelen.
Dit artefact bevond zich tussen de wrakstukken die in 1901 uit een scheepswrak voor de kust van het Griekse eiland Antikythera waren gehaald. In 1902 werd door archeoloog Valerios Stais vastgesteld dat het een uitrusting bevatte. Het apparaat, gehuisvest in de overblijfselen van een kist met een houten frame met een (onzekere) totale grootte van 34 x 18 x 9 cm, werd gevonden als één klomp, later gescheiden in drie hoofdfragmenten die nu na conserveringsinspanningen in 82 afzonderlijke fragmenten zijn verdeeld. Vier van deze fragmenten bevatten tandwielen, terwijl op veel andere fragmenten inscripties te vinden zijn.
Het grootste tandwiel heeft een diameter van ongeveer 13 cm en had oorspronkelijk 223 tanden. Al deze fragmenten van het mechanisme worden bewaard in het Nationaal Archeologisch Museum in Athene, samen met reconstructies en replica's, om te laten zien hoe het er mogelijk
In 2005 gebruikte een team van de Universiteit van Cardiff computerröntgentomografie en scannen met hoge resolutie om fragmenten van het met korst omhulde mechanisme in beeld te brengen en de zwakste inscripties te lezen die ooit de buitenbehuizing bedekten. Dit suggereert dat het 37 in elkaar grijpende bronzen tandwielen had waardoor het de bewegingen van de maan en de zon door de dierenriem kon volgen, verduisteringen kon voorspellen en de onregelmatige baan van de maan kon modelleren, waar de snelheid van de maan hoger is in zijn perigeum dan in zijn hoogtepunt.
Deze beweging werd in de 2e eeuw voor Christus bestudeerd door astronoom Hipparchus van Rhodos, en hij is mogelijk geraadpleegd bij de constructie van de machine. Er wordt gespeculeerd dat een deel van het mechanisme ontbreekt en dat het de posities van de vijf klassieke planeten berekende. De inscripties werden in 2016 verder ontcijferd, waarbij cijfers werden onthuld die verband hielden met de synodische cycli van Venus en Saturnus.
Aangenomen wordt dat het instrument is ontworpen en gebouwd door hellenistische wetenschappers en op verschillende manieren gedateerd is rond 87 voor Christus, tussen 150 en 100 voor Christus, of 205 voor Christus. Het moet gebouwd zijn vóór het scheepswrak, dat door meerdere bewijslijnen wordt gedateerd op ongeveer 70-60 v.Chr. In 2022 stelden onderzoekers voor dat de oorspronkelijke kalibratiedatum, en niet de bouwdatum, 23 december 178 voor Christus had kunnen zijn.
Andere experts stellen 204 v.Chr. voor als een waarschijnlijkere kalibratiedatum. Machines met een vergelijkbare complexiteit verschenen pas weer met de astronomische klokken van Richard van Wallingford in de 14e eeuw.
Het Antikythera-mechanisme wordt algemeen de eerste bekende analoge computer genoemd. De kwaliteit en complexiteit van de constructie van het mechanisme suggereert dat het tijdens de Hellenistische periode onontdekte voorgangers moet hebben gehad. De constructie ervan was gebaseerd op theorieën over astronomie en wiskunde, ontwikkeld door Griekse astronomen in de 2e eeuw voor Christus, en er wordt geschat dat het eind 2e eeuw voor Christus of begin 1e eeuw voor Christus is gebouwd.
📷: Antikythera-mechanisme (fragment A – voor en achter); zichtbaar is het grootste tandwiel in het mechanisme, ongeveer 13 cm in diameter.
Icoon voor Geverifieerd door de community
https://www.youtube.com/watch?v=UpLcnAIpVRA
More than 21 centuries ago, a mechanism of fabulous ingenuity was created in Greece, a device capable of indicating exactly how the sky would look for decades to come -- the position of the moon and sun, lunar phases and even eclipses. But this incredible invention would be drowned in the sea and its secret forgotten for two thousand years.
This video is a tribute from Swiss clock-maker Hublot and film-maker Philippe Nicolet to this device, known as the Antikythera Mechanism, or the world's "first computer". The fragments of the Mechanism were discovered in 1901 by sponge divers near the island of Antikythera. It is kept since then at the National Archaeological Museum in Athens, Greece.
For more than a century, researchers were trying to understand its functions. Since 2005, a pluridisciplinary research team, the "Antikythera Mechanism Research Project", is studying the Mechanism with the latest high tech available.
The results of this ongoing research has enabled the construction of many models. Amongst them, the unique mechanism of a watch, designed by Hublot as a tribute to the Mechanism, is incorporating the known functions of this mysterious and fascinating ancient Mechanism.
A model of the Antikythera Mechanism, built by the Aristotle University in Greece, together with the mechanism of the watch and this film in 3D are featuring in an exhibition about the Mechanism that is taking place in Paris, at the Musée des Arts et Métiers.
The original fragments of the Mechanism, its main models and the watch designed by Hublot are on display at the National Archaeological Museum in Athens, Greece.
Antikythera-mechanisme, een oud Grieks handaangedreven planetarium (model van het zonnestelsel), beschreven als het oudst bekende voorbeeld van een analoge computer die decennia van tevoren werd gebruikt om astronomische posities en verduisteringen te voorspellen. Het zou ook kunnen worden gebruikt om de vierjarige cyclus van atletiekspelen te volgen, vergelijkbaar met een Olympiade, de cyclus van de oude Olympische Spelen.
Dit artefact bevond zich tussen de wrakstukken die in 1901 uit een scheepswrak voor de kust van het Griekse eiland Antikythera waren gehaald. In 1902 werd door archeoloog Valerios Stais vastgesteld dat het een uitrusting bevatte. Het apparaat, gehuisvest in de overblijfselen van een kist met een houten frame met een (onzekere) totale grootte van 34 x 18 x 9 cm, werd gevonden als één klomp, later gescheiden in drie hoofdfragmenten die nu na conserveringsinspanningen in 82 afzonderlijke fragmenten zijn verdeeld. Vier van deze fragmenten bevatten tandwielen, terwijl op veel andere fragmenten inscripties te vinden zijn.
Het grootste tandwiel heeft een diameter van ongeveer 13 cm en had oorspronkelijk 223 tanden. Al deze fragmenten van het mechanisme worden bewaard in het Nationaal Archeologisch Museum in Athene, samen met reconstructies en replica's, om te laten zien hoe het er mogelijk
In 2005 gebruikte een team van de Universiteit van Cardiff computerröntgentomografie en scannen met hoge resolutie om fragmenten van het met korst omhulde mechanisme in beeld te brengen en de zwakste inscripties te lezen die ooit de buitenbehuizing bedekten. Dit suggereert dat het 37 in elkaar grijpende bronzen tandwielen had waardoor het de bewegingen van de maan en de zon door de dierenriem kon volgen, verduisteringen kon voorspellen en de onregelmatige baan van de maan kon modelleren, waar de snelheid van de maan hoger is in zijn perigeum dan in zijn hoogtepunt.
Deze beweging werd in de 2e eeuw voor Christus bestudeerd door astronoom Hipparchus van Rhodos, en hij is mogelijk geraadpleegd bij de constructie van de machine. Er wordt gespeculeerd dat een deel van het mechanisme ontbreekt en dat het de posities van de vijf klassieke planeten berekende. De inscripties werden in 2016 verder ontcijferd, waarbij cijfers werden onthuld die verband hielden met de synodische cycli van Venus en Saturnus.
Aangenomen wordt dat het instrument is ontworpen en gebouwd door hellenistische wetenschappers en op verschillende manieren gedateerd is rond 87 voor Christus, tussen 150 en 100 voor Christus, of 205 voor Christus. Het moet gebouwd zijn vóór het scheepswrak, dat door meerdere bewijslijnen wordt gedateerd op ongeveer 70-60 v.Chr. In 2022 stelden onderzoekers voor dat de oorspronkelijke kalibratiedatum, en niet de bouwdatum, 23 december 178 voor Christus had kunnen zijn.
Andere experts stellen 204 v.Chr. voor als een waarschijnlijkere kalibratiedatum. Machines met een vergelijkbare complexiteit verschenen pas weer met de astronomische klokken van Richard van Wallingford in de 14e eeuw.
Het Antikythera-mechanisme wordt algemeen de eerste bekende analoge computer genoemd. De kwaliteit en complexiteit van de constructie van het mechanisme suggereert dat het tijdens de Hellenistische periode onontdekte voorgangers moet hebben gehad. De constructie ervan was gebaseerd op theorieën over astronomie en wiskunde, ontwikkeld door Griekse astronomen in de 2e eeuw voor Christus, en er wordt geschat dat het eind 2e eeuw voor Christus of begin 1e eeuw voor Christus is gebouwd.
📷: Antikythera-mechanisme (fragment A – voor en achter); zichtbaar is het grootste tandwiel in het mechanisme, ongeveer 13 cm in diameter.
Icoon voor Geverifieerd door de community
https://www.youtube.com/watch?v=UpLcnAIpVRA
More than 21 centuries ago, a mechanism of fabulous ingenuity was created in Greece, a device capable of indicating exactly how the sky would look for decades to come -- the position of the moon and sun, lunar phases and even eclipses. But this incredible invention would be drowned in the sea and its secret forgotten for two thousand years.
This video is a tribute from Swiss clock-maker Hublot and film-maker Philippe Nicolet to this device, known as the Antikythera Mechanism, or the world's "first computer". The fragments of the Mechanism were discovered in 1901 by sponge divers near the island of Antikythera. It is kept since then at the National Archaeological Museum in Athens, Greece.
For more than a century, researchers were trying to understand its functions. Since 2005, a pluridisciplinary research team, the "Antikythera Mechanism Research Project", is studying the Mechanism with the latest high tech available.
The results of this ongoing research has enabled the construction of many models. Amongst them, the unique mechanism of a watch, designed by Hublot as a tribute to the Mechanism, is incorporating the known functions of this mysterious and fascinating ancient Mechanism.
A model of the Antikythera Mechanism, built by the Aristotle University in Greece, together with the mechanism of the watch and this film in 3D are featuring in an exhibition about the Mechanism that is taking place in Paris, at the Musée des Arts et Métiers.
The original fragments of the Mechanism, its main models and the watch designed by Hublot are on display at the National Archaeological Museum in Athens, Greece.
English
Arabic
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek