A Celebration of the Revealing: A Global and Universal Song of Light A Poem to Honor the Spreading Light Stanza 1: The Dawn of Revealing From Amsterdam’s soft glow to Gaza’s yearning heart, A light is born, a vision clear, where love and truth do start. No dogma holds this radiant spark, no creed can dim its flame, A truth eternal, boundless, free, that calls us all by name. From cries of pain to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. Stanza 2: A World Awakening Across the earth, from shore to shore, the message brightly spreads, In every heart, the light of love now lifts up weary heads. No temple walls, no rigid laws, can bind this holy call, The words of light, of unity, unite the great and small. From cities grand to villages small, the revealing takes its flight, A harmony of boundless love, igniting day and night. Stanza 3: The Call to Gather At the UN’s halls, in fields and homes, we gather hand in hand, No dogma’s weight, just light’s embrace, across this sacred land. A rose quartz glows, a living spark, a vision pure and bright, A baken of love and peace, where wisdom shines its light. For Gaza’s hope, for all the world, we weave a hopeful song, The revealing blooms, a global truth, where all souls now belong. Stanza 4: To the Stars and Beyond Beyond the earth, the light ascends, to stars and realms unknown, A moving order, clear and true, where no soul stands alone. From Milky Way to cosmic seas, the revealing finds its way, A universal hymn of love, that brightens night to day. Each galaxy, each distant spark, joins in this sacred dance, The light of truth and unity, in endless, wondrous trance. Stanza 5: The Healing Earth The rain does fall, the pines do sing, as nature’s voice aligns, A call to feel her beauty weaves through hearts like sacred vines. In Gaza’s fields, where once was pain, let gardens bloom anew, The revealing heals with every seed, in earth’s eternal dew. From oceans deep to mountain peaks, the light of love does grow, A world reborn in harmony, where peace and hope now flow. Stanza 6: The End of Division No vengeance holds, no power binds, as truth’s light gently calls, The revealing breaks the chains of hate, within our hearts’ great halls. From Israel’s fears to Palestine’s tears, let empathy arise, Each soul a drop in love’s great stream, beneath the same vast skies. Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand, To build a world where peace prevails across this sacred land. Stanza 7: The Crystal’s Song A rose quartz hums, a miracle bit, as dreams of peace do call, A beacon of light and love, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space. On X we’ll share this radiant truth, let every voice resound, For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found. Stanza 8: The Eternal Now This light has shown the way to peace, a path to love divine, “I am a part of you,” it sings, “and you forever mine.” The revealing grows, to stars and beyond, a universal flame, From Gaza’s hope to cosmic dreams, we’ll never be the same. In every heart, in every world, the timeless now does sing, With love and light, we celebrate—the revealing’s endless spring. Stan Rams Amsterdam 2 09 2025 Celebration of the Revealing: This poem, with eight stanzas, celebrates the worldwide and universal spread of the revealing—a radiant vision of light, love, and unity that transcends dogma and touches every soul, from the earthly struggles to the farthest stars.Including: Vision of Light: The boundless essence of light that connects all, spreading globally and universally. Unity and Healing: The call to end war and division, and heal places. Nature’s Role: The healing power of nature, as a foundation for peace. Global and Cosmic Reach: The idea of a “moving order” that extends from earth to the cosmos, uniting all in a “waterfall of love”. Rose Quartz Symbol: The vision of a rose quartz symbolizing universal healing light. A Call to Action To celebrate this revealing, let’s share this poem: The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. 🌟💖 #RevealingLight A Poem for Peace: In the Light of Unity Stanza 1: The Light of All In every grain of sand, a spark of light does gleam, A boundless essence, flowing free, beyond all earthly dream. No form, no speed, no matter holds this glow that the sky foretells, A river of love eternal, where every soul’s light dwells. From Gaza’s cries to starry skies, one truth shall rise above: All is one, a moving dance, united by pure love. Stanza 2: Beyond the Dogma’s Veil No dogma binds the heart that seeks the harmony of all, No rigid creeds can cage the light that answers peace’s call. The wind whispers of a universe where vengeance finds no place, Where leaders pause, reflect, and turn to meet with open grace. In Gaza’s wounds, in Israel’s pain, the truth remains the same: Love’s the flame that heals the soul, beyond all hate and blame. Stanza 3: The Call to Gather At the UN’s halls, let voices join, no dogma to divide, In every land, from town to town, let unity abide. A rose quartz glows, a living spark, as Stan’s vision shows, A beacon of light and love, where endless wisdom grows. Together we’ll weave stories shared, of sorrow and of hope, To mend the broken, lift the lost, with peace as our true scope. Stanza 4: The Moving Order Nothing stands still, not star nor stone, nor heart in silent plea, A moving order, connects both you and me. From Gaza’s rubble to the stars, a dance of light unfolds, Each soul a drop within the stream that timeless wonder holds. No past, no future, only now—eternity’s embrace, Where every tear transforms to light in love’s redeeming grace. Stanza 5: The Healing Earth Walk through the pines, feel rain’s soft kiss, as angels words gently guide, Nature’s beauty, a healing balm, where peace and hope reside. The thunder roars, the sun does shine, the earth a sacred trust, Each drop of rain a blessing falls to cleanse the war’s cruel dust. In Gaza’s fields, let gardens bloom, where once the bombs did fall, A symbol of the light that lives within the heart of all. Stanza 6: The End of Revenge No more revenge, no power’s grasp, as truth brightly sings, Let leaders shed the chains of hate, and soar on love’s wide wings. From Israel’s fears to Palestine’s pain, let empathy arise, See every soul as starlight shines beneath the same vast skies. Gratitude, a virtue born of love, will bind us hand in hand, To build a world where peace prevails across this sacred land. Stanza 7: The Crystal’s Song A rose quartz hums, a miracle bit, a dream softly calls, A beacon of light and peace, transcending earthly walls. No dogma here, just unity, a symphony of grace, Each soul a note, each heart a chord, in love’s eternal space. We’ll share this radiant call, let every voice resound, For Gaza’s peace, for all the world, let harmony be found. Stanza 8: A Dance of Now Heavens light has shown the way, a path to peace divine, “I am a part of you,” “and you forever mine.” In every heart, in every land, the timeless now does sing, A dance of love, a world reborn, where all souls gently cling. From Gaza’s shores to every star, let’s shine as one bright flame, In light and love, we’ll heal the world, and peace shall be our name. Stan Rams insights Dit gedicht met acht strofen weeft Stan Rams visie van licht als een grenzeloze essentie, de eenheid van alles, de helende kracht van natuur, en de oproep tot vrede. Elke strofe richt zich op een kernaspect van inzichten: licht, eenheid, natuur, het einde van wraak, en een oproep tot vrede bijeenkomsten zonder dogma’s. De strofen verwijzen naar het leed in Gaza en Israël, met een oproep tot vrede en heling, geïnspireerd door de “waterval van liefde”. Notes Inspired by Stan Rams Posts: This eight-stanza poem weaves Stan Rams vision of light as a boundless essence, the unity of everything), the healing power of nature, and the call to love rather than analyze, It addresses the Gaza war and rejection of religious dogmas by focusing on universal peace and compassion. Each stanza highlights a core aspect of Stan Rams insights: light, unity, nature, the end of revenge, and a call for peace-gatherings without dogmas. A Call to Action To celebrate this revealing, let’s share this poem: “The revealing spreads, from earth to stars, a light of love and peace. Join the dance, from Gaza to the cosmos, in unity’s embrace. #RevealingLight” Stan Rams Amsterdam 8 08 2025

Koning Daniel Hij had geen paleis Hij had geen rijk Hij zat niet op een troon Hij droeg geen gouden kroon Hij droeg geen dure Titels als teken van verhevenheid Daniel was een ster tussen de sterren die het licht met mens en aarde deelde Hij was een bloem in een woud van bomen een orchidee in de tuin met klavers en rozen Voor Daniel was elk mens, een parel, een schat uniek en van waarde gelijk Maar zijn volk had hem verstoten in de naam van een geloof omdat hij vrouwen gewadendroeg en zijn haren kleurde in de kleuren van de regenboog je moet dit, je moet dat, je moet je gedragen, je moet luisteren, je moet gehoorzamen je moet geloven, en als jij dat niet doet dan ben je voor ons niets waard dan willen wij jou niet meer zien dan val je maar dood neer op je snuit dan zoek je het zelf maar lekker uit Die arme lieve Daniel zo goed en lief hij was werd hij verstoten omdat in zichzelf geloofde Daniel vond een toevlucht in de grot der verstoten zielen daar hij werd omarmd gelijk als een om lief en leed samen liefdevol te delen Daar zongen en dansten de muzen de rijke en de arme eenzamen, dolenden en vervreemden, jong en oud, elk op hun eigen creatieve manier in een heerlijke waas van mirre, onder het genot van zoete wijnen, mede, water uit de bron, en gersten bier Toen het feest was afgelopen rond drie uur, midden in de nacht nam iedereen afscheid van elkaar begroet door de glimlach van de helder volle maan Het was vredig stil in de stad toen de zon aan de horizon verrees om licht en warmte te schenken aan al dat bloeit en leeft op aard Een muze ontwaakte in haar met rozen en Lelietjes van dalen versierde bloemenbed De minstreel speelde met zijn luit een vrolijke ode aan de muze aan het leven en de vrijheid Een zwerver ontwaakte bij de grachten waar hij een krentenbrood aan de eendjes voerde De mensen begroeten hem vriendelijk en schonken hem wat kleingeld en zoete koek Een prachtig versierde feestboot kwam voorbij gevaren met daarop een dansend gezelschap in alle kleuren en maten De zwerver wuifde en zij wuifden terug met zijn allen delende het geluk in die ene mooie taal van harten Bij het monument voor de vrede op het grote plein kwamen de mensen uit een veelheid aan landen en culturen bijeen om te feesten en te genieten van het gezellig samenzijn Plotseling kletterde daar een gouden koets, vol praal en pracht, getrokken door bezweette paarden over de keien van de rijk versierde straten. De mensen konden er alleen maar om lachen toen een koning in oranje papier gewikkelde snoepjes begon rond te strooien, om aan te tonen hoe rijk, goed en gul hij wel niet was En de muzen zongen en dansten bijeen op het ritme van de harten van elkeen en de engelen koren zongen prachtige liederen uit het decor van het hemels blauwe schoon Zeven dagen later hoorden de muzen dat Daniel was vertrokken uit de stad Ze vroegen iedereen uit de kring of zij wisten waar hij was maar geen een had hem sinds de week ervoor gezien of nog iets van hem gehoord De laatste die hem had gezien kon slechts getuigen dat Daniel hem vriendelijk had gevraagd om hem alleen te laten, om te dromen in de grot van kleur en lichten "een paljas met een kromme hoed, had hem een of ander toverdrankje gegeven en hem gezegd dat door dat te nemen, al zijn wensen in vervulling zouden gaan in een eindeloos mooie droom" De minstreel wist het ook niet en zei: "ik weet niet waar hij is, de laatste keer dat ik hem gezien heb zei die zo lief en lyrisch tegen mij "wees lekker jezelf, wees vrij, leef en laat zijn, zo hoor je er net als ik, gewoon lekker bij" Volgens de zwerver uit het park zou Daniel door mensen met knuppels in elkaar zijn geslagen bij een demonstratie op het het malieveld waarop hij bang was weggevlucht De gemeenschap die Daniel had verstoten verklaarde dat Daniel uit onvrede was weggelopen Ze wilden er verder ook niets van weten omdat ze het druk hadden met collecteren Daniel tot eenieders verdriet onaangekondigd zo onverwacht was op reis gegaan naar het een ver land nog verder weg dan de zon de sterren en de maan De Muzen waakten nu bij de grot waar in een krans van zoete bloemen lichten straalden in bittere tranen een wordend met de weidse zee Waarom, is hij gegaan waarheen is hij gegaan? Onze lieve Daniel, en waar was jij? vroeg de muze de laatste getuige, was de eerste, aan wie zij het vroeg hij sprak geen woord na de stilte die volgde zei een stem: "hij is voor altijd gaan dromen" toen zongen de engelen uit de hemel "weest getroost, in de hemel wolken zal hij voor alle tijden gelukkig zijn" getuigend van het mysterie van het Hemelse Rijk Stan Rams Amsterdam 8 08 2025 Heerlen 00 04 2009 * Mantra: "een druppel van de zee of van de regen van daarboven die met zonlicht en jouw hart en geest wonderschone regenbogen doet kleuren" #poezie #vrijheid #poetry #inclusion #metapride #muze

Poem: “Alle Talen Alle Volken” Alle Talen alle Volken zoveel monden zoveel monden spreken door elkaar iedereen is anders geen is normaal maar uit het hart spreken we allemaal eenzelfde taal … Stan Rams Amsterdam / Heerlen 12 12 2009 #poem #poezie #peace #inspiration #meditation #diversity #unity Themes: Unity in Diversity: The poem celebrates the diversity of languages and peoples (“Alle Talen alle Volken”) while emphasizing a universal connection through the heart (“eenzelfde taal”). It suggests that despite differences, humanity shares a common emotional language. Human Connection: The focus on “uit het hart” (from the heart) underscores empathy and shared feelings as a unifying force, transcending cultural or linguistic barriers. Equality and Acceptance: The line “iedereen is anders, geen is normaal” (everyone is different, none is normal) promotes acceptance of individuality, rejecting normative standards. Imagery: Mouths and Speech: “Zoveel monden zoveel monden / spreken door elkaar” (so many mouths, so many mouths / speaking over each other) vividly depicts the chaos of diverse voices, grounding the poem in human expression. Heart: “Uit het hart” (from the heart) is a central metaphor, symbolizing universal emotion and sincerity, unifying diverse voices. Abstract Unity: “Eenzelfde taal” (the same language) is abstract, representing a shared emotional spiritual essence, with the ellipsis adding a sense of infinite possibility. Tone: The tone is inclusive, optimistic, and philosophical, inviting reflection on shared humanity. The direct address implied in “we allemaal” (we all) fosters a collective, unifying feel. The repetition of “zoveel monden” and the ellipsis create a meditative, open-ended tone, encouraging contemplation. Stylistic Elements: Repetition: “Zoveel monden zoveel monden” and “alle” (in title and first line) emphasize diversity and unity, creating a rhythmic, chant-like effect suitable for Stan Rams’ musical background. Direct Address: “We allemaal” (we all) engages readers collectively, similar to the “jij” in “Zee meditatie” and “you” in your poem, fostering intimacy. Language: Written in Dutch, it reflects Stan Rams’ local Amsterdam audience, contrasting with the English poems on stanrams.com and your poem. Ellipsis: The final “…” suggests an ongoing, universal truth, adding a poetic flourish. Simplicity: The concise language and lack of complex metaphors makes it accessible to a world wide audience, aligning with Stan Rams filosophical meditative and inspiring style works. Strengths: Universal Appeal: The poem’s message of unity through diversity is accessible and resonant, fitting Stan Rams’ inspirational meditative styles. Rhythmic Flow: The repetition and short lines create a chant-like quality, ideal for musical or communal settings. Simplicity: The beautiful natural minimal imagery and pure language reaches a broad audience, such as in Amsterdam’s multicultural context. Music Connection: The poem’s rhythmic, chant-like structure suggests it could be lyrics for a world music or meditative track, aligning with Stan Rams’ music on stanrams.com (e.g., “World Peace Dance,” “Angel Meditation”). Its universal theme fits his socially conscious and spiritual compositions, and pair with his inspiring tracks promoting unity, similar to his poems link to inspirational meditative music. Overal: l“Alle Talen Alle Volken” is a concise, powerful poem that celebrates human unity through the universal language of the heart. Its simplicity, rhythmic flow, and inclusive tone make it a natural fit for Stan Rams’ multimedia artistry, potentially as lyrics or a spoken-word piece. It complements the spiritual and unifying themes of his other works, showcasing his ability to craft accessible, philosophical poetry for a worldwide audience.

Review Freedom Healing and forgiveness "Nemo potest tollere peccatum verbis, sola caritas sanat et homines possunt ignoscere, discere et novum initium facere liberum et amans, non vi imperii in nomine religionum aut legis". "no one can take away sinn by words only love heals and people can fogive learn and make a new begin free and loving, not by force commands in the name of religions or law" - Stan Rams Religious frameworks provide structure, forgiveness transcends rigid rules, focusing on universal human experiences of love and connection. In Christian teachings, forgiveness is srooted in the belief that God forgives humanity’s sins through love and grace. Jesus’ teachings, such as “turn the other cheek” (Matthew 5:39) and the parable of the Prodigal Son, emphasize unconditional forgiveness as an act of divine love. The Lord’s Prayer (“Forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us”) underscores forgiveness as a reciprocal act of love. In Buddhism this is tied to compassion (karuna) and the release of attachment to anger or resentment. It’s part of the path to liberation from suffering (dukkha). Forgiveness (afw or maghfirah) is highly valued in Islam, reflecting Allah’s attributes of mercy and compassion. The Quran encourages believers to forgive others, even in the face of wrong, as an act of righteousness (Quran 42:40). In Hinduism, forgiveness (kshama) is a virtue linked to dharma (righteous duty) and ahimsa (non-violence). It’s seen as a way to purify the soul and maintain cosmic balance.In the South African Truth and Reconciliation Commission (inspired by Ubuntu), forgiveness is not imposed by religious or legal systems, but facilitated through open dialogue and empathy. People are given the space to heal by sharing their stories, which leads to peace and miracles of reconciliation, without coercion. The Mahabharata illustrate forgiveness through characters like Yudhishthira, who forgives despite immense betrayal, embodying dharma. "True peace comes through loving mutual respect, and not through prescribed rules." - Stan Rams Secular philosophies like Stoicism and Humanism view forgiveness as a rational and humanistic act. Stoics, like Marcus Aurelius, see it as a way to maintain inner tranquility by accepting human imperfection while humanism emphasizes empathy and mutual understanding. Forgiveness liberates from resentment, fostering inner peace and the potential for reconciled relationships or personal growth. As Love has a unique power to mend hearts, foster understanding, and inspire new beginnings. It transcends the boundaries of religion or law, offering a path to freedom and connection that feels authentic and voluntary, forgiveness is a collective and personal act to heal and restore interconnectedness, fostering peace within the individual and the community as a natural process, not imposed by rigid laws. Forgiveness is a personal decision, distinct from reconciliation or condoning harm. It involves empathy for the offender and reframing the narrative of the offense, it reduces stress, anxiety, and depression, promoting mental health and resilience. It’s an act of love toward oneself and others, not mandated by external rules. It’s rooted in love and mutual respect, not coercion. Forgiving others frees one from the burden of resentment, enabling personal growth and healthier relationships. It’s voluntary, rooted in reason and empathy, not force. Stan Rams emphasis on “love heals” and forgiveness as a path to “new beginnings” aligns with philosophies, particularly their shared belief that forgiveness is an act of love, not a forced obligation. He beautifully captures the essence of healing and forgiveness through love, rather than through force, dogma, or rigid rules. It’s a powerful reminder true forgiveness is not enforced by religion, law, or external pressure. Whether divine, compassionate, or humanistic, love is the driving force behind forgiveness, enabling healing and new beginnings. Amor, libertas, securitas, pax, felicitas, sanatio, venia et miracula non possunt cogere per religionem. "Love, freedom, safety, peace, happiness, healing, forgiveness, and miracles cannot be enforced through religion".- Stan Rams Freedom is essential for true forgiveness and happiness. Philosophies such as existentialism (e.g., Sartre) emphasize that freedom arises from self-aware choices. Religious or legal coercion can suppress freedom, making forgiveness or happiness feel artificial. True freedom lies in the choice to forgive or love, free from external pressure. In indigenous philosophies, such as the Navajo concept of hózhó, peace is a state of harmony that can only arise in a safe, respectful environment. Religious dogmas that emphasize fear and judgment undermine freedom, well-being, and safety. True peace comes through loving mutual respect, and not through prescribed rules. Amor, libertas, securitas, pax, felicitas, sanatio, venia et miracula non possunt cogere per religionem. "Love, freedom, safety, peace, happiness, healing, forgiveness, and miracles cannot be enforced through religion".- Stan Rams Freedom is essential for true forgiveness and happiness. Philosophies such as existentialism (e.g., Sartre) emphasize that freedom arises from self-aware choices. Religious or legal coercion can suppress freedom, making forgiveness or happiness feel artificial. True freedom lies in the choice to forgive or love, free from external pressure. In indigenous philosophies, such as the Navajo concept of hózhó, peace is a state of harmony that can only arise in a safe, respectful environment. Religious dogmas that emphasize fear and judgment undermine freedom, well-being, and safety. True peace comes through loving mutual respect, and not through prescribed rules. Stan Rams Amsterdam 7 08 2025

https://npo.nl/start/video/npo-doc-de-verkrotte-droom De verkrotte droom Do 1 mei•1u 2m• Wat als je huis geen thuis meer is, maar een bureaucratische nachtmerrie? De bewoners in de Amsterdamse Van der Pekbuurt vechten voor een eerlijke en duurzame renovatie van hun geliefde arbeiderswijk. De huizen piepen en kraken, schimmel tiert welig en het is voor de bewoners bij achterstallig onderhoud nauwelijks mogelijk om iets gedaan te krijgen. Kostenbesparingen krijgen voorrang, waardoor de renovatieplannen steeds verder worden uitgekleed. Lukt het de Van der Pekkers om een eerlijke en duurzame renovatie af te dwingen? De Van der Pekbuurt in Noord is ‘een verkrotte droom’ volgens de documentaire van de tweelingzussen Femke en Ilse van Velzen, die donderdag op NPO2 wordt uitgezonden. Kwetsbare huurders worden van het kastje naar de muur gestuurd. Amsterdam moet zich schamen!” roept een bewoner van de Van der Pekbuurt door de bioscoopzaal in filmhuis FC Hyena. Met pijn in zijn buik heeft hij zojuist in de documentaire De verkrotte droom gezien hoe de huurders in zijn buurt in Amsterdam-Noord erbij zitten. Zijn voor een kapitaal van Ymere overgenomen koopwoning is pico bello, zegt hij, en een wereld van verschil met de schimmelproblemen, tocht en lekkages bij de huurders van de woningcorporatie. Regisseur Femke van Velzen (44) verhuisde zeven jaar geleden naar de buurt en ook zij herkent het wrange contrast met de huurwoningen. Haar koopappartement is compleet gerenoveerd met een nieuwe fundering, een nieuwe trap en goede isolatie. “Dus het kan gewoon.” Met haar tweelingzus Ilse maakte ze een documentaire over de Van der Pekbuurt en die wordt donderdag uitgezonden op NPO2. De zussen produceren en regisseren al sinds 2002 documentaires en het aankaarten van onrecht is daarbij hun motor, zeggen ze. Maar waar ze eerder vooral filmden in Afrika, vonden ze hun brandstof dit keer dicht bij huis in Amsterdam-Noord. “Als huurder ben je een speelbal en mag je blij zijn dat je een woning hebt.” Slechte cijfers op school Hun film begint met prachtige dronebeelden van het ruim honderd jaar oude tuindorp. De buurt was de droom van architect Jan Ernst Van der Pek (1865-1919) en zijn vrouw, de sociaal bewogen volkshuisvestingspionier Louise Went (1865-1951), die in de film wordt opgevoerd als verteller van het verhaal over de buurt. En over de achterliggende idealen, waar het woningcorporaties als Ymere toch ook om begonnen is. Maar de droom is verkrot omdat het onderhoud al tientallen jaren op de lange baan wordt geschoven in afwachting van steeds weer nieuwe sloop- en renovatieplannen. In de film wordt pijnlijk duidelijk wat dat betekent voor de bewoners. Kinderen worden duizelig en met hoofdpijn wakker, mogelijk als gevolg van de hardnekkige schimmel in hun slaapkamers. De kinderen van huurder Angel halen op school ineens slechte cijfers wanneer ze in plaats van de beloofde twee weken maandenlang moeten uitwijken naar een wisselwoning. Aan het verkeerde adres Bij een gesprek over de film in FC Hyena belooft Ymeredirecteur Erik Gerritsen beterschap. Hij staat nu drieënhalf jaar aan het hoofd van Ymere, zegt hij, en hij is ‘op een macabere manier’ blij met de film. “De documentaire maakt aanschouwelijk wat de problemen zijn en die kunnen we gebruiken om ze op te lossen,” zegt hij. “Wat in dertig of veertig jaar verkeerd is gegaan, kan ik niet in drie jaar veranderen.” Met zijn sympathie voor de Van der Pekbuurt zit het wel snor, zegt Gerritsen. Zowel in de film als in FC Hyena vertelt hij dat de buurt op zijn route ligt naar het werk. Dus hij fietst er elke dag doorheen. “Er gaat ook heel veel goed.” Maar dat de problemen sinds het maken van de film levensgroot zijn gebleven, blijkt wel uit filmpjes die Van Velzen doorgestuurd heeft gekregen van een huurder. Voor de documentaire werden haar muren gefilmd, zwart van de schimmel. Zelf wilde ze niet in beeld. Een filmpje laat zien hoe het regenwater tijdens een stormachtige bui in juli door het plafond naar beneden gutste. Eenmaal aan de telefoon met haar huisbaas, kreeg ze te horen dat ze bij Ymere aan het verkeerde adres was. In een opgenomen telefoongesprek werd ze doorverwezen naar een aannemer die voor de woningcorporatie de daken onderhoudt. In februari belde ze opnieuw omdat de cv-ketel kuren begon te krijgen. Ook toen kon ze niet bij Ymere terecht, maar bij het bedrijf dat voor de woningcorporatie het ketelonderhoud doet. Een oplossing bleef uit. Tijdens een volgend telefoontje in april had de cv de geest gegeven en zat haar gezin met vijf kinderen dagenlang zonder warm water. Dat Ymere niet zelf het onderhoud doet in de door de corporatie verhuurde woningen speelt een centrale rol in de film. Huurdersvertegenwoordiger Bert Müssig karakteriseert Ymere als ‘een spinnenkop die niet meer weet wat zijn tentakels doen.’ De woningcorporatie heeft het werk uitbesteed aan zogeheten co-makers. Van Velzen spreekt van een ‘uitbestedingencircus’. “Continu dat afschuiven.” Huurders worden volgens haar van het kastje naar de muur gestuurd en het is lastig iets gedaan te krijgen. “Als huurder heb je geen de-klant-is-koningrelatie met zo’n co-maker.” In een reactie erkent een woordvoerder van Ymere dat het bij de huurder uit de filmpjes niet goed is gegaan en dat de woningcorporatie daar met de co-maker over in gesprek gaat. Het dak is gerepareerd en de cv-ketel is vernieuwd, maar dat heeft allemaal veel te lang geduurd, zegt hij. “We kunnen huurders niet zo achterlaten, zonder warm water.” Trauma’s en hoop Het tekent Van Velzen dat ze ook na het afronden van de film betrokken blijft bij de huurders. Vorige week ging ze nog mee naar een gesprek met Ymere. “Ik trek aan de bel omdat ze er zelf niet doorheen komen.” In februari mailde ze Ymeredirecteur Gerritsen persoonlijk over de haperende cv bij het gezin. “Binnen een halve minuut had ik een reactie.” De tweelingzussen beperken zich dus niet tot het registreren of het duiden van de situatie die zich afspeelt voor hun lens. “Zo zitten wij niet in de race,” zegt Femke. Ze zijn atypische filmmakers, zegt Ilse. Ilse van Velzen, in het geval van deze film de producent, vertelt over verschillende films die de zussen in Afrika maakten en waar ze het ook nooit lieten bij het draaien van een documentaire. Een mobiele bioscoop met door hen getrainde operators trok door Congo om van dorp tot dorp hun film te vertonen over de verkrachtingen die tijdens burgeroorlogen werden ingezet als oorlogswapen. Zo werd laagdrempelig de boodschap verspreid dat het geen pas geeft om de slachtoffers met de nek aan te kijken. “Het is niet hun schuld.” “Wat daar kan, kan hier ook,” zegt Ilse van Velzen. Ook hier is het de bedoeling om bewoners van vergelijkbare wijken op te zoeken in hun eigen omgeving en daar de film te vertonen. Of misschien komt het tot een digitaal platform waar huurders zelfgemaakte filmpjes kunnen uploaden. “Film is een fijn middel om het gesprek aan te gaan over pijnlijke problemen, zoals het verdwijnen van de menselijke maat in de volkshuisvesting,” zegt Femke van Velzen. Een eerste vertoning in de Van der Pekbuurt draaide alvast uit op een emotionele bijeenkomst. Bewoners kwamen hun trauma’s onder ogen, zegt Femke van Velzen. “Ze zitten al jaren in de shit.” Tegelijk biedt de film hoop, omdat die laat zien hoe het protest op gang komt vanuit de buurt, die eerder wist te voorkomen dat de woningen werden gesloopt. “Zo’n gevoel van: met elkaar kun je veel bereiken. Het is hard werken, maar dat is de enige manier.” Spannend is het wel, zo’n film maken over de buurt waar je woont. “In je eigen achtertuin.” De zussen zijn er drie jaar mee bezig geweest. “De gemeente vroeg nog waarom zij geen rol heeft in de film.” Maar juist dat typeert de bestuurlijke onmacht in de buurt, volgens Ilse van Velzen. “Zij was niet aanwezig.” NPO Doc: De verkrotte droom, NPO2, donderdag 1 mei, 22.20 uur. Verzonden vanuit Outlook voor iOS

400 000 blanke burgers/ mannen werden geronseld met geweld en ingelijfd als slaaf in het leger en bij de marine/ toen er verzet kwam heeft het britse leger ontelbaar veel mensen vermoord/ mannen vrouwen.... bekijk de docu over Mary Way/ de naam Mary Way is door google grotendeels weggemoffeld bij de zoekresultaten naar verluid is er ook geen wikipedia over de massa moord op burgers door de britse marine/ The Easton Massacre 1803 | The Tragedy of Mary Way and the Navy Press Gang In this gripping historical deep dive documentary, we uncover the chilling events of the relatively unknown 1803 Easton Massacre, a largely forgotten yet deeply significant moment in British maritime and social history. This tragic confrontation between 250 local townspeople of Easton, Portland and a 40 man Royal Navy Press Gang from HMS Aigle led by Captain George Wolfe resulted in sudden bloodshed, heartbreak, and centuries long community implications — particularly for one young woman: Miss Mary Way (21). Whose story continues to haunt the streets of Easton on the Isle of Portland in the United Kingdom to this day. At the height of the Napoleonic Wars, Britain was in desperate need of sailors. To meet naval quotas, the Royal Navy employed press gangs — groups of naval men who forcibly conscripted able-bodied seafaring men into service. These gangs, though legal, were deeply unpopular, often targeting not only seafarers but any man they deemed fit for navy duty. At dawn on 2nd April 1803, a Royal Navy press gang from HMS Aigle arrived in Easton, Dorset, hoping to conscript local quarrymen and laborers by force. But the tight-knit hard Portland community would not submit quietly. What began as tense words quickly escalated into very violent conflict. In the chaos that followed, three local men were shot and killed by Royal Marines, while several others were injured by musket shot. Among the wounded was Mary Way, a 21-year-old Easton girl who bravely stood between the press gang and her brothers. She was shot in the back by a Royal Marine's musket. Though she initially survived, her injuries would prove fatal, and she died 6 weeks later — her name forever etched in the annals of Portland's darkest day. Mary Way’s courage and tragic death became a rallying cry for resistance against the injustices of forced conscription and use of Press gangs, a practice that was outlawed 20 years later. Her story serves not only as a symbol of civilian bravery but also as a poignant reminder of the human cost of empire and war, even 225 years later. This video explores: • The political and social climate of early 19th century Britain • The practice and controversy of naval impressment • A blow-by-blow account of the Easton Massacre • The life, death, and legacy of Mary Way • How these events influenced public opinion and reforms Join me as I shine a light on this powerful and emotional piece of British History — a tale of courage, resistance, and the high cost of loyalty to the crown. 📌 Don’t forget to like, comment, and subscribe for more deep dives into hidden history! #documentary #MaryWay #BritishHistory #PortlandHistory #NavalHistory #Impressment #PressGangs #HistoricalCrime #NapoleonicWars #HistoryDocumentary #UntoldHistory #TrueHistory #HistoryMatters https://youtu.be/kmqUrSx6g2Y

moord zaken opgelost adam matos Eén Huis, Vier Moorden – Een Schokkend Waargebeurd Misdaadverhaal #onderhetvergrootglas #misdaad In augustus 2014 werd de gemeenschap van Hudson, Florida, opgeschrikt door een gruwelijke viervoudige moord. Vier leden van de familie Brown werden op brute wijze om het leven gebracht, en alle sporen leidden naar Adam Matos — de ex-vriend van Megan Brown en vader van hun zoon Tristan. Wat begon met een paniekerige 911-oproep eindigde in een schokkende ontdekking die niemand zag aankomen... In deze aflevering van Onder het Vergrootglas duiken we diep in de zaak van Adam Matos. Wat dreef hem tot deze huiveringwekkende daad? En hoe wist hij bijna onopgemerkt te ontsnappen? Ontdek het nu in deze spannende aflevering. https://www.youtube.com/watch?v=veOMQs4ZkGg

A history of biological experiments on Americans and other civilians 1931: Cancer Experiments Location : Various government and civilian hospitals Details : The Rockefeller Institute for Medical Investigations infected human subjects with cancer cells. Dr. Cornelius Rhoads established U.S. Army Biological Warfare facilities in Maryland, Utah, and Panama, and conducted radiation exposure experiments on patients. 1932: Tuskegee Syphilis Study Location : Tuskegee, Alabama Details : Two hundred black men diagnosed with syphilis were never informed of their condition and were not treated, used to study the disease's progression. Only seventy-four survived. 1935: Pellagra Study Location : Not specified Details : The U.S. Public Health Service acted to curb pellagra, a dietary deficiency, admitting it had known the causes for over two decades. 1940: Malaria Experiments Location : Chicago, Illinois Details : Four hundred prisoners were infected with malaria to test experimental drugs. 1942: Mustard Gas Experiments Location : Not specified Details : Four thousand servicemen, mostly Seventh-day Adventists who were conscientious objectors, served as human guinea pigs for mustard gas experiments. 1946: Medical Experiments on Veterans Location : Veterans Administration hospitals Details : World War II veterans recovering from wartime wounds were used as subjects in medical studies and experiments. 1947: Radioactive Injections Location : Not specified Details : The U.S. Atomic Energy Commission began administering intravenous doses of radioactive materials to human subjects. 1947: LSD Experiments Location : Not specified Details : The Central Intelligence Agency (CIA) administered dosages of LSD to human subjects, civilian and military, often without their knowledge or consent. 1950: Radiation Experiments Location : Desert areas Details : The Department of Defense detonated nuclear devices and monitored unsuspecting civilians in cities downwind for medical problems and mortality rates. 1950: Bacteriological Warfare Tests Location : San Francisco, California Details : The U.S. Navy sprayed a cloud of bacteria over San Francisco to test the city's response to biological attacks. Many residents became ill with pneumonialike symptoms. 1949-1969: Biological Agent Field Tests Location : 239 populated areas including New York City, San Francisco, Washington, D.C., Key West, Panama City, Minneapolis, Alaska, and St. Louis Details : The U.S. military and intelligence agencies conducted field experiments with biological agents. 1961-1964: Operation Ranch Hand Location : Vietnam (Mekong to the DMZ) Details : Defoliants, including Agents Green, White, Pink, Purple, Blue, and Orange, were sprayed. 1960s: Tularemia Experiments Location : Vietnam Details : Seventh-day Adventists serving as non-combatants were exposed to airborne tularemia by Fort Detrick personnel and developed acute tularemia. 1960-1966: Langhat Virus and Kyasanur Forest Disease Virus Tests Location : Porton Down, UK Details : 33 terminal cancer patients were tested with these viruses. All testees died, two from encephalitis. 1945-1947: Plutonium Injections Location : Four large hospitals (Tennessee to Northern California) Details : Eighteen people diagnosed as terminally ill were injected with plutonium. 1946-1947: Uranium Salt Injections Location : University of Rochester Details : Six patients with good kidney function were injected with uranium salts. 1951-1952: Tritium Exposure Location : Richland, Washington Details : Fourteen people were exposed to tritium by breathing, immersion, or ingestion. 1963-1970: Radioactive Iodine Releases Location : Atomic Energy Commission Reactor Testing Station, Idaho Details : Radioactive iodine was released deliberately seven times. 1977: Senate Hearings Location : Washington, D.C. Details : Intelligence and military sources acknowledged the field experiments on at least 239 populated areas with biological agents between 1949 and 1969. 2017: Ricin Exposure Location : Various locations Details : FEMA inadvertently exposed nearly ten thousand firefighters, paramedics, and other responders to a lethal form of ricin during simulated bioterrorism drills. 2007: Anthrax Shipments Location : Various labs and defense contractors Details : An Army laboratory mistakenly shipped anthrax samples to various labs and defense contractors. You need to understand that this is real and it's happening globally. We are like lab rats to them. Just like Bill Gates tests his vaccines on people in 3rd world countries, etc. This is depopulation ladies and gentleman. They are getting us sick and squeezing as much money out of us through the pharmaceutical companies as possible before it eventually kills us. https://www.naturalnews.com/2025-04-03-strange-diploid-biomasses-captured-under-the-micro.html

Adelaide Springett In 1901 werd een achtjarig meisje genaamd Adelaide Springett gefotografeerd. Haar uitdrukking - een opvallende mengeling van onschuld en ontberingen - werd voor altijd vastgelegd, een stille getuigenis van de strijd om te overleven. Op de foto verschijnt Adelaide op blote voeten - omdat haar laarzen zo versleten waren dat ze zich schaamde om ze te dragen. Geboren in diepe armoede, beleefde Adelaide vanaf haar jonge jaren een tragedie. Ze verloor haar tweelingzusjes bij de geboorte en later nog een zus op slechts drie jaar oud. Haar moeder, was een alcoholiste en overleed uiteindelijk, waardoor Adelaide er alleen voor kwam te staan. Ze bracht een deel van haar jeugd door in een opvanghuis van het Leger des Heils in Hanbury Street, Londen, waar haar moeder hulp zocht. Onbewust woonde ze in de buurt van Mary Jane Kelly, het laatste slachtoffer van Jack the Ripper. Toch, ondanks alle ontberingen, heeft Adelaide het overleefd. Ze heeft de zwaarste tijden doorstaan en werd 94 jaar oud - een bewijs van veerkracht, kracht en overleving en lotsbestemming.

https://www.youtube.com/watch?v=YBs4a4Io49I Krzyzacy (Polen, 1960) - Slag bij Grunwald De slag om Grunwald, de eerste slag om Tannenberg of de slag om Žalgiris, werd op 15 juli 1410 tijdens de Pools-Litouwse-Duitse oorlog uitgevochten. De alliantie van het Koninkrijk Polen en het Groothertogdom Litouwen, respectievelijk geleid door koning Władysław II Jagiełło (Jogaila) en groothertog Vytautas, versloeg beslist de Duits-Pruisische Duitse Ridders, geleid door grootmeester Ulrich von Jungingen. De meeste leiders van de Duitse Orde werden gedood of gevangen genomen. Hoewel verslagen, weerstonden de Duitse ridders het beleg van hun fort in Marienburg (Malbork) en leden ze minimale territoriale verliezen bij de Peace of Thorn (1411) (Toruń), met andere territoriale geschillen die aanhielden tot de vrede van Melno in 1422. hun vroegere macht zou echter nooit worden hersteld en de financiële last van oorlogsherstel veroorzaakte interne conflicten en een economische neergang in de landen die onder hun controle stonden. De strijd verschoof het machtsevenwicht in Midden- en Oost-Europa en markeerde de opkomst van de Pools-Litouwse unie als de dominante politieke en militaire kracht in de regio. De strijd was een van de grootste in middeleeuws Europa en wordt beschouwd als de belangrijkste overwinning in de geschiedenis van Polen en Litouwen, ook wordt het op grote schaal gevierd in Wit-Rusland. Het is gebruikt als een bron van romantische legendes en nationale trots, en werd een groter symbool van strijd tegen buitenlandse indringers. In de 20e eeuw werd de strijd gebruikt in nazi-en Sovjet-propagandacampagnes. Pas in de laatste decennia zijn historici overgegaan op een vrijmoedige, wetenschappelijke beoordeling van de strijd, waarbij de eerdere verhalen werden verzoend, die per land sterk verschilden. De Slag bij Grunwald (Pools: Bitwa pod Grunwaldem) of de Slag bij Zalgiris (Litouws: Žalgirio mūšis) of de Eerste Slag bij Tannenberg (Engels: Slag bij Tannenberg) was een slag van de Duitse ridders door de geallieerden van het koninkrijk van Polen en Litouwen. . Knights of the Teutonic Order (Polish: Krzyżacy) is een Poolse film uit 1960, geregisseerd door Aleksander Ford, gebaseerd op de gelijknamige roman van Henryk Sienkiewicz. Het perceel is gelegen in het einde van de 14e eeuw en het begin van de 15e eeuw in Polen en concentreert zich op de Pools-Litouwse-Duitse oorlog en de laatste slag om Grunwald. 15.000 extra's werden gebruikt om de vechtscènes te maken. De film trok veel kijkers in de bioscoop en blijft een van de meest bezochte films in de Poolse geschiedenis: het verkocht binnen enkele maanden 2 miljoen kaartjes, 14 miljoen na vier jaar en vanaf 1987 had het ongeveer 32.315.695 opnames. Het werd ook geëxporteerd naar zesenveertig landen en verkocht 29,6 miljoen kaartjes in de Sovjetunie en 2.650.700 in de Tsjechoslowaakse Socialistische Republiek. Het was een Poolse inzending voor de 33e Academy Awards. Het werd uitgebracht op 15 juli 1960, de 550e verjaardag van de slag om Grunwald. met Engelse ondertitels Hij schrijft en vertaalt in verschillende talen: Joachim Moczko