https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaanse_paskamermoord

Op het moment dat Bos de verslaafde turk die met krassen in zijn gezicht was gezien in de buurt van de plaats delict/ wilde laten oppakken, stak zijn baas WIE WAS DAT? daar een stokje voor. Bos tegen deze krant in 2013: „Hij schreeuwde tegen me: ’Je doet het niet! We hebben een ander op het oog!’ Hij vond dat een eenvoudige brigadier geen praatjes moest hebben. Ik was er razend om en nog steeds. Had ik gewoon moeten zeggen: okee, prima, als jullie dat willen is het toch Rob van Zaane? Niemand anders gaf tegengas. De mensen die vonden dat ik gelijk had, waren bang voor hun baantje. Zo gaat dat in de ambtenarij. Ik heb me ziek gemeld en uiteindelijk werd ik ontslagen. Rechtgezet is het nooit. Mijn vrouw begreep me niet meer. Burgers vroegen zich af waarom ik bleef volhouden dat die fietsenmaker onschuldig was. Mijn gezondheid ging eraan, want ja, ik ging zuipen.”

In 1987 werd Van Zaane veroordeeld tot twaalf jaar en TBS. Bos schreef een brief naar de rechtbank waarin hij uitlegde waarom volgens hem niet Van Zaane maar die ander de moord had gepleegd. In hoger beroep werd de fietsenmaker uiteindelijk vrijgesproken, maar pas in 2002 gaf DNA uitsluitsel over de werkelijke daders: Erol en een maat, Sukrij Taipovski. Zij stierven een natuurlijke dood voor ze konden worden veroordeeld.

De nieuwe inzichten leidden er echter nooit toe dat Bos eerherstel kreeg. In september overleed hij op 81-jarige leeftijd.

Oud-politieman Gerard Mak dringt al jaren aan op eerherstel van zijn collega. „De eerste klokkenluider werd geslachtofferd”, schreef hij eerder. Recherchechef Rob van Bree sprak donderdag het pardon uit: „Adjudant Bos was zijn tijd ver vooruit. Tegenspraak in een onderzoek is een onmisbaar ingrediënt geworden in grote onderzoeken.”
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaanse_paskamermoord Op het moment dat Bos de verslaafde turk die met krassen in zijn gezicht was gezien in de buurt van de plaats delict/ wilde laten oppakken, stak zijn baas WIE WAS DAT? daar een stokje voor. Bos tegen deze krant in 2013: „Hij schreeuwde tegen me: ’Je doet het niet! We hebben een ander op het oog!’ Hij vond dat een eenvoudige brigadier geen praatjes moest hebben. Ik was er razend om en nog steeds. Had ik gewoon moeten zeggen: okee, prima, als jullie dat willen is het toch Rob van Zaane? Niemand anders gaf tegengas. De mensen die vonden dat ik gelijk had, waren bang voor hun baantje. Zo gaat dat in de ambtenarij. Ik heb me ziek gemeld en uiteindelijk werd ik ontslagen. Rechtgezet is het nooit. Mijn vrouw begreep me niet meer. Burgers vroegen zich af waarom ik bleef volhouden dat die fietsenmaker onschuldig was. Mijn gezondheid ging eraan, want ja, ik ging zuipen.” In 1987 werd Van Zaane veroordeeld tot twaalf jaar en TBS. Bos schreef een brief naar de rechtbank waarin hij uitlegde waarom volgens hem niet Van Zaane maar die ander de moord had gepleegd. In hoger beroep werd de fietsenmaker uiteindelijk vrijgesproken, maar pas in 2002 gaf DNA uitsluitsel over de werkelijke daders: Erol en een maat, Sukrij Taipovski. Zij stierven een natuurlijke dood voor ze konden worden veroordeeld. De nieuwe inzichten leidden er echter nooit toe dat Bos eerherstel kreeg. In september overleed hij op 81-jarige leeftijd. Oud-politieman Gerard Mak dringt al jaren aan op eerherstel van zijn collega. „De eerste klokkenluider werd geslachtofferd”, schreef hij eerder. Recherchechef Rob van Bree sprak donderdag het pardon uit: „Adjudant Bos was zijn tijd ver vooruit. Tegenspraak in een onderzoek is een onmisbaar ingrediënt geworden in grote onderzoeken.”
Zaanse paskamermoord
De Zaanse paskamermoord, ook Paskamermoord, is de in de Nederlandse media gebruikte naam voor een moord in 1984 waarvoor iemand werd veroordeeld die later onschuldig bleek te zijn. De naam paskamermoord is afgeleid van de plek van de moord. De moord kreeg veel aandacht in de Nederlandse media. Na de moord werd een man berecht en veroordeeld die in hoger beroep werd vrijgesproken. Na nader onderzoek, zo'n zestien jaar later, kwam vast te staan dat de aanvankelijk veroordeelde inderdaad onschuldig was, en dat de moord in werkelijkheid gepleegd was door twee inmiddels overleden andere mannen. In 2003 verscheen een boek over de moord met de titel De Paskamermoord. Moord De 21-jarige verkoopster Sandra van Raalten werd op 30 november 1984 rond 11 uur in de ochtend in een paskamer van kledingboetiek Manouk aan de Westzijde in Zaandam dood aangetroffen. Zij was die ochtend als enige werkzaam in de kledingwinkel. Van Raalten was gekneveld met repen stof van het gordijn van de paskamer. Haar mond was gesnoerd met een zakdoek en haar keel was doorgesneden. Arrestatie In 1986...
0 Kommentare 0 Anteile